ακτή

Δημιουργός: ειρήνη, Ειρήνη Παραδεισανού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αυτή η ακτή στέκει αντίκρυ πεισμωμένη
σιωπηλή από φόβο κι έρωτα.
Κοιτά τη θάλασσα να πάλλεται στης μοναξιάς της το χορό.
Κροντήρια ξέχειλα χυμούς ατίθασους
σε μέθεξη διονυσιακή την προκαλούν
Ήχοι παράταιροι
σε τραγούδι του ανέμου
ήχοι απροστάτευτοι
μοναχοί στη χροιά τους.

Μ’ αυτή δεν είναι άλλο
παρά μι’ ασάλευτη ακτή
ζεμένη στης υπομονής το άρμα
αιώνες τώρα
ακίνητη προσμένει
την αρμύρα των κυμάτων
μι’ ανασαιμιά να της χαρίσει

και μοιάζει να’ ναι
αυτή η θάλασσα
η μακρινή
που όλο αλαργεύει
ένα ταξίδι μυστικό δίχως πυξίδα
με προσμονή
να χρίζει
τις ασάλευτες στιγμές
που’ ναι να’ ρθούν
να μη φαντάζουν τόσο έρημες
τόσο μονάχες
τόσο γεμάτες με θυμό
που αργόσυρτα κεντά
έναν καμβά κενού
σ’ έρημη χώρα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-08-2007