Μην φταίει η αυπνία;

Δημιουργός: giannisanas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αλληλοδιαδοχή προσώπων, ποικιλία φωνών
σ' όλους τους τόνους η περιρρέουσα αναπηρία
σ' όλα τα σχήματα, μ' όλους τους τρόπους
(είναι τα μάτια μου στραβά; μην φταίει η αυπνία;)
σ' όλα τα σχήματα, σε κάθε τόνο
η περιρρέουσα παραμόρφωση.
Θε μου μ' έκλεισες στα βουνά
στον τάφο μ΄' έκλεισες
κι αναζητάω άνθρωπο με το λυχνάρι
με το λυχνάρι ανθρώπου χνάρι.
Και θε μου σε παρακαλώ
ν' αντέξω μες στο σπαραγμό
κι άνθρωπος και γω να γίνω.

Κάπου ένας συλλογισμός, μια ρυτίδα πόνου
ένα δειλό χαμόγελο, μια αδιόρατη αλήθεια
αποσπάσματα πενίας σ' έναν κόσμο νεκρών.
-Θα προλάβω; λέει κάποιος.
Τι να προλάβει αλήθεια;
Δεν είναι πως δε συμπονώ.
Μα ρημάζει την καρδιά μου η έρημος του κόσμου
η απουσία του σνθρώπου σκορπίζει το φως μου.

Και γω στ' αλήθεια, τι είμαι εγώ;
Θε μου βοήθα με να καταλάβω
αν αξίζει να ζω.
Μην φταίει η αυπνία; Είναι τα μάτια μου στραβά;
Μην έπρεπε γύρω μου να χτίσω τείχη;
Και πως αντέχουν τα παιδιά και οι αθώοι;
Αν φταίει αλήθεια η αυπνία θα κοιμηθώ
μα τώρα νιώθω πως καταλαβαίνω
πόσο απέλπιδα αισιόδοξος οφείλει νά ναι κανείς
ή άλλως ...άγιος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-08-2007