Βγήκανε τ' άστρα

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

...κι οι κοπέλες με τ' άσπρα κατεβαίνουν στην κάτω γειτονιά. Τα παλικάρια παρατάνε τα ζάρια κι ανταμώνουν στου δρόμου τη γωνιά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Υποσχέθηκα δροσερά τραγούδια,
τώρα πάμε σε ένα νησί... διαλέξτε... [/I]


Όταν πέφτει το σκοτάδι στην παλιά τη γειτονιά
βγαίνουν τσάρκα τα κορίτσια με τον ήλιο στη ματιά.
Στου νησιού τα καλντερίμια τα φουστάνια μοιάζουν ίδια
όμως όλες ξεχωρίζουν σ’ έναν κόσμο που αγρυπνά.

Κρύβοντας το καρδιοκτύπι και στο νάζι τη χαρά
τ’ όνειρο το μαγεμένο που θα «βγει» κάποια βραδιά
συνετές και μετρημένες συζητούν ψιθυριστά
χαμηλά μόνο κοιτάζουν μα η ψυχή τους μακριά.

Είναι αυτές οι πριγκηπέσες κι η ζωή μια Κυριακή
που δε σκέφτηκε ακόμα τι να τους υποσχεθεί.
Κατεβαίνουν και τ’ αγόρια ως την κάτω γειτονιά
κι οι φωνές τους αντηχούνε ως τον άλλο μαχαλά.

Προχωρούν αγκαλιασμένοι μες τ’ ανήσυχα στενά
με δυο βήματα περνάνε τη μικρή ανηφοριά.
Και το στήθος τους φουσκώνει η χαρά τους ξεσηκώνει
συντροφιά μήπως θα βρούνε μια κοπέλα τους κοιτά.

Αν η τύχη τους κοιτούσε αν η μοίρα τους γελούσε
ίσως θα ‘τανε απόψε η πιο ξάστερη βραδιά.
Τη ζωή τους να αρχίσουν μια αγάπη να κερδίσουν
μια υπόσχεση αιώνια ένα χέρι, μια αγκαλιά.


[I]Μπορεί να κοπεί σε δύο. [/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-08-2007