Τότε πάνω στα Βραχώδη όρη

Δημιουργός: Dimitri Favvas

Είναι από τους πρώτους στίχους που έγραψα ένα από τα μοναχικά εκείνα βράδια στα Βραχώδη Όρη που τοποθετούσα μύλους. (1988) Το αφιερώνω σαν συμπλήρωμα σε ένα στιχομέλος που μόλις διάβασε τις "Στιγμούλες της ζωής μου"

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Αυτοί που βγάζουν το χαλκό
το σίδηρο και το χρυσό
με ξέρουνε γιά ειδικό
τους μύλους να στεριώνω
και με φωνάζουν στα βουνά
εδώ κι εκεί κάθε φορά
να επιβλέπω τη δουλειά
και συμβουλές να δώνω

Τότε που ήμουνα μικρός
ήθελα νάμουν ναυτικός
και να γυρίσω’χα σκοπό
τον κόσμο με καράβια
να ταξιδεύω στα βαθιά
και να γλεντώ στα καπηλιά
και με καινούρια συντροφιά
να την περνώ τα βράδια

μα οι συνθήκες κι οι καιροί
και η καρδιά μου η τρελή
αλλάξανε το καθετί
στα πρώτα όνειρά μου
κι’ αντί για θάλασσα στεριά
και γιά καράβια τα βουνά
και μοναχός στην ερημιά
περνάω τη βραδιά μου

κι’ όταν πετώ από ψηλά
στα ολογάλανα νερά
τα όνειρά μου τα παλιά
θυμάμαι και δακρύζω
μα να γυρίσω είν’αργά
έχω δεθεί με τα βουνά
τα χιόνια και την παγωνιά
στα μέρη που γυρίζω[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-08-2007