Mantis Part #10 Δημιουργός: DoSMaN, Δημήτρης Η συνέχεια... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [I]"ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΕ Η ΕΙΣΟΔΟΣ"[/I]
Πόσες φορές την είχαμε δει αυτήν την πινακίδα μικροί άραγε; σίγουρα ήταν πολλές φορές. Ποτέ δεν δίναμε σημασία σε απαγορευτικές πινακίδες. Για πιο λόγο να έδινα τώρα; κοίταξα λίγο πιο κάτω από την πινακίδα για να βρω το σημείο που χρησιμοποιούσαμε μικροί για να μπούμε. Δυσκολεύτικα λίγο να το βρω γιατί είχε περάσει καιρός και την τρύπα την είχαν καλύψει τα χόρτα που είχαν μεγαλώσει πολύ.
Αφού μπήκα μέσα ξεκίνησα να ψάχνω για ένα μέρος σύμφωνα με τις οδηγίες του Lionheart.
Θα είχα προχωρήσει τουλάχιστων πέντε με δέκα λεπτά κοιτάζοντας συνέχεια δεξιά και αριστερά μέχρι να βρω το κατάλληλο σημείο που τελικά το βρήκα δύο επίπεδα κάτω από εκεί που ήμουν. Έψαξα εκεί γύρω μήπως και βρω κάτι που να καθρευτίσει το είδωλό μου για να μπορέσω να επικοινωνήσω με τον Lionheart.
Με δυσκολία βρήκα μια λακούβα με νερό και τελικά μιλήσαμε.
[I]-Ξέρεις, δεν είναι ανάγκη να γίνεται αυτό κάθε φορά. [/I]
-Και πως αλλιώς θα μπορούμε να μιλάμε, τον ρώτησα.
[I]-Με το δυνατότερο μέρος του ανθρώπινου σώματος. Το μυαλό. [/I]
-Τηλεπαθητικά εννοείς; μπορώ να το κάνω εγώ αυτό; και χασκογέλασα σαν να μου φαινόταν σαν όνειρο αυτό που μόλις άκουσα.
[I]-Φυσικά. Ύστερα από την ένωσή μας ενεργοποιήθηκε το εκατό τοις εκατό του μυαλού σου. Μπορείς πλέον να κάνεις πολλά πράγματα που πριν δεν μπορούσες ή ακόμα πράγματα που δεν τα φανταζόσουν. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι εξάσκηση.[/I]
-Ωραία λοιπόν!!! ας ξεκινήσουμε, του είπα.
Πήγα στο κέντρο του χώρου και κάθησα κάτω. Έκλεισα τα μάτια μου και δοκίμασα να του μιλήσω κατευθείαν, πράγμα που απέτυχε. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω ότι δεν θα ήταν τόσο εύκολο όσο νόμιζα.
Έκανα και μια δεύτερη προσπάθεια αλλά και πάλι τίποτα. Δοκίμασα μετά να φανταστώ το πρόσωπό του όπως το κάναμε με τον καθρεύτη αλλά για άλλη μια φορά δεν έπιασε... Μετά προσπάθησα να αδειάσω τις σκέψεις μου τελείως.
Με θυμάμαι από μικρό παιδί να προσπαθώ να μιλάω με την σκέψη. Το είχα δοκιμάσει πάρα πολλές φορές. Τόσες φορές μάλιστα που στο τέλος κατέληγα να έχω νεύρα και τρομερό πονοκέφαλο. Κάθε φορά που το δοκίμαζα απογοητευόμουν.
Ξαφνικά νόμισα ότι άκουσα ένα ψίθυρο. Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα δεξιά και αριστερά. Δεν ήταν κανείς όμως. Μάλλον η φαντασία μου θα ήταν. Ξαναέκλεισα τα μάτια μου για τέταρτη φορά και δοκίμασα πάλι. Δεν πέρασε ένα λεπτό και ξανάκουσα πάλι τον ψίθυρο. Αυτή τη φορά μίλησα.
-Είναι κανείς εδώ;
[I]-Ειναι κανείς εδώ;[/I] άκουσα την ηχώ μου να απαντάει.
Αυτή τη φορά δεν θα την πατήσω πάλι. Έκλεισα τα μάτια μου. Ξανάκουσα πάλι τον ψίθύρο αλλά αυτή τη φορά δεν άνοιξα τα μάτια μου. Αντίθετα προσπάθησα περισσότερο να ακούσω τι έλεγε αυτός ο ψίθυρος. Δεν μπορούσα. Δεν έπρεπε να τα παρατήσω. Ήθελε και άλλη προσπάθεια. Σκέφτηκα να δοκιμάσω ένα τελευταίο τρόπο. Χαλάρωσα τελείως το σώμα μου. Σταμάτησα να προσπαθώ και τότε ξαφνικά άκουσα μια φωνή σαν να ήταν κάποιος μπροστά μου :
-Jimmy με ακούς;
Τρομοκρατήθηκα. Άνοιξα τα μάτια μου και πετάχτηκα πίσω. Περίμενα να βρω μπροστά μου την αστυνομία για να με συλλάβει για την παράνομη είσοδό μου στο εργοστάσιο. Αντίθετα δεν ήταν κανείς μπροστά μου. Αμέσως σκέφτηκα ότι η φωνή αυτή ήταν του Lionheart.
-Lionheart; σε ακούω. Εσύ με ακούς; καμία απάντηση. Ίσως ήταν νωρίς για να μιλήσουμε έτσι. Έκλεισα τα μάτια ξανά και χαλάρωσα πάλι το σώμα μου.
-Lionheart με ακούς; Άκουσα πάλι ψίθυρο αλλά αυτή τη φορά δυνάμωσε γρήγορα η φωνή.
-Ναι Jimmy σε ακούω. Θες λίγο εξάσκηση ακόμα και μετά θα μπορούμε να μιλάμε πιό άνετα.
-Ωραία. Χαίρομαι που ύστερα από χρόνια ένα όνειρο μου γίνεται πραγματικότητα.
-Αρκετά κουράστικες για σήμερα. Πάμε σπίτι.
Η διαδρομή από το εργοστάσιο μέχρι το σπίτι με το ποδήλατο ήταν ωραία. Είχε ένα ποτάμι δίπλα και σε συνδιασμό με το καταπράσινο γρασίδι ομόρφαινε το τοπίο. Κάποιες φόρες έβλεπες και πουλιά που έκαναν επιδρομή στο ποτάμι για να πιάσουν ψάρια ή έβλεπες κάποια ψάρια να προσπαθούν να πετάξουν.
Όταν έφτασα σπίτι ήταν περασμένες δύο το μεσημέρι. Ήταν απίστευτο το πόσες ώρες έκανα εξάσκηση με τον Lionheart. Ένιωθα κουρασμένος αλλά για πρώτη φορά δεν είχα πονοκέφαλο και ήμουν πολύ χαρούμενος για τον εαυτό μου. Είχα καταφέρει να επικοινωνήσω με κάποιον μέσω του μυαλού μου.
Αφού άλλαξα ρούχα και πλύθηκα, έφαγα μεσημεριανό και ξάπλωσα για να ξεκουραστώ λιγάκι.
-Lionheart ξέρεις... αναρρωτιέμαι αν θα τα καταφέρω. Δεν ξέρω αν είμαι τόσο δυνατός όσο νομίζεις. Θα βάλω τα δυνατά μου, αλλά ελπίζω να μην σε απογοητεύσω. Ξέρω ότι είναι νωρίς ακόμα να επικοινωνήσουμε έτσι άλλα ξέρω ότι με ακούς.
Ένιωσα μια ζεστασιά. Μπορεί να μην μπορούσα να τον ακούσω άλλα ήταν σαν να μου έλεγε ότι όλα θα πάνε καλά. Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-08-2007 |