Λησμονημένη αλυκή

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλό μεσημέρι σε όλους... - στη δουλειά -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γκρίζα παράθυρα στο πέλαγο της θλίψης
Λόγια αμέθυστα.. πικρά και κοφτερά
Μιαν ηλιαχτίδα έκλεψε ο Αποσπερίτης
Ίχνη φωτός στου έρωτα τα χρονικά...

Λύπες ανέμελα χορεύουν στο γαλάζιο
Μες στον βυθό αργοσαλεύουν οι χαρές
Άλικες μέρες της αρμύρας δοκιμάζω
Κλίσεις απότομες στης μοίρας τις στροφές...

Υγρή σιωπή σ' ένα κοχύλι δακρυσμένο
Βράζει το αίμα σ' ηρεμία θολερή
Πέτρινο βλέμμα σ' ένα βότσαλο κρυμμένο
Μοιάζει η ζωή.. λησμονημένη αλυκή...

Βρέχει στα κράσπεδα τ' αδρά της προσμονής μου
Πόσο μακραίνει η μορφή σου στην αχλή
Είναι τα όρια ισχνά της αντοχής μου
Βγαίνει η ψυχή μου σ' ένα μόνο σου φιλί...




14-8-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-08-2007