Εψές αργά

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλό βράδυ σε όλους...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εψές αργά σ' ανέστησε η μνήμη μου η δόλια
Μ' ένα βαρύ εξάσφαιρο με γέμισε με βόλια
Και πλήγιασα.. και μάτωσα.. κι έχασα τόσο αίμα
Κι αν είμαι απόψε ζωντάνη.. φαντάζει μου για ψέμα...

Εψές αργά με νίκησες για μια φορά ακόμη
Και ζήτησες σαν έφευγες μίαν απλή συγνώμη
Μ' αλήθεια.. πώς δεν ένιωσες σταλιά τον σπαραγμό μου;
Σαν πέτρα η αγάπη σου καθίζει στο λαιμό μου...

Εψές αργά σου ζήτησα μια ρόγα από σταφύλι
Μια στάλα γλύκα να γευτώ από τα δυό σου χείλη
Κι εσύ μού 'δωσες άκαρδε πικρή χολή και ξύδι
Και μες στον κόρφο μου έβαλες δηλητηριώδες φίδι...

Εψές λοιπόν λογάριασα τα πού 'χες μιλημένα
Τα που δεν διάβασες σταλιά.. τα μύρια μου γραμμένα
Κι είπα πως πια δεν σε ποθώ.. πως πια δεν σε γνωρίζω
Και μια για πάντα την καρδιά για σένανε σφαλίζω...





15-8-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-08-2007