μιά φορά κι ένα καιρό Δημιουργός: marakos1948, Μάριος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info ..ήτανε ένα παλικάρι κοματάκι ευτραφές και σιτεμένο ,που ποτέ δεν ζήτησε απ την ζωή τον πλούτο ή την δόξα,γιατί και τα δύο αυτά δεν θα εφταναν να γεμίσουνε την παιδική του ψυχή,παρα μόνο το πιο δυσευρετο και ανεκτίμητης αξίας για εκείνον,μια άλλη παιδική ψυχή..
Ηταν ένα κράμμα ψυχωμένου άντρα,που μπορούσε να κάνει τα πιο παράτολμα,αλλά και μικρού παιδιού ευσυγκίνητου για το καθε τι που επηρέαζε αρνητικά τους γύρω του .
Ητανε αρχές Γεννάρη του 2006 όταν την πρωτοσυνάντησε.Τον εντυπωσίασαν τα όμορφα μεγάλα της μάτια,που μπορεσε να διαβάσει βαθειά μεσα τους κάτι το ξεχωριστό.Δεν ήτανε η πρωτη σχεση μετα το θάνατο της καλής του,όμως τούτη η ψυχούλα τον συγκλόνισε.
Μιλούσαν ώρες ατέλειωτες στο σπίτι μιας κοινής φίλης.Ομως εκείνος είχε τελειώσει μόλις τρείς μηνες πρίν απο μια άλλη σχέση που είχε διαρκέσει πανω απο χρόνο και δεν ενοιωθε έτοιμος να προχωρησει σε κάτι το καινουργιο χωρίς να βεβαιωθεί πως το παληό θα έμενε μόνο σαν γλυκειά αναμνηση μέσα του.Της μίλησε σταράτα για τίς αναταράξεις της ψυχής του και για τού τί ακριβώς του συμβαίνει.Εκείνη χαμογέλασε και δεν είπε τίποτα.
Αποχωρισθήκανε εγκάρδια με μάτια να λάμπουνε.Εμεινε ξανά μόνος του,κάτι που το προτιμούσε αντί να ζεί μεσα του η αβεβαιότητα για το τι θέλει,τι επιζητά κι αν ειναι έτοιμος να ξαναγαπήσει...
Μετά απο αρκετές ημέρες και αφού είχε ξεκαθαρίσει μέσα του με το παρελθόν,την πηρε τστο ηλέφωνο και της ζήτησε μια συνταγή,προσχηματικά φυσικά.Εκείνη κατάλαβε,το γυνακείο ένστικτο βλέπετε.
Τελικά ήτανε τυχερός,βρήκε τον ανθρωπό του για δεύτερη φορά ...
και ζούμε και μείς καλά και κείνοι καλλίτερα
marakos εποίει χωρίς να πίει Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-08-2007 | |