Ονειρεύομαι ακόμη

Δημιουργός: giannisanas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ατσαλένιοι κάλυκες, άσφαιρα όπλα
νύχτα διαβαλομένα ορφανή.
Κάτω απ΄τον μανδύα των πολύ απελπισμένων
η επιθυμία και ο ζήλος.
Σκούντηξα δίπλα τον νεκρό. 'Έίσαι εδώ;'
΄Ταξιδεύω μ'ένα μπλε αλογάκι', μου απάντησε.
Άσφαιρα περίστροφα, πεθαμένοι φίλοι.
Κάπως αλλιώς περιμέναμε την μάχη.
'Νίκησες;' 'Άσε τα λόγια και φύγε.
Η νύχτα περνά. Θα ξυπνήσεις και θα δεις.'
Κουραφέξαλα. Η ίδια πόλη. Εκατόμβη στις πλατείες.
Στα καφέ σέρνω τα πόδια μου, αδειάζω το κορμί μου.
Ανόητα μέρη, ένας κενός κόσμος.
Ν' αγωνίζεσαι για τόσο λίγα. Ένας νεκρός κόσμος,
με μάταια μέλη σου ψελλίζει: 'Εσύ,
εσύ μείνε μαζί μας.'
Κι είμαι μαζί τους ,δραπέτης του πουθενά
άραξα στα λιμάνια τους
μια οχτάκουπη βάρκα χωρίς σημαία
ένα μικρό πλεούμενο.
Τόσο καιρό ξέχασα να οδηγώ
να πολεμώ να χαίρομαι.
Στα λιμάνια τους άραξα
χρωματίζοντας καλόκεφα σημαίες
ξεπλένοντας άλμπουρα απ' την αρμύρα
ματίζοντας κουπιά.
Ο φάρος, η πυξίδα, το τιμόνι
σύνεργα ενός άλλου κόσμου.
Στην πλατεία στα καφέ στην άχαρη πόλη
με τις εκατόμβες και τα τεμαχισμένα μέλη
ονειρεύομαι ακόμη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-08-2007