Ροκ ιστορίες

Δημιουργός: basanovas, Ντίνος Δ. Μούσιος

Αφιερωμένο στο Βασίλη Παπακωνσταντίνου με την ευχή κάποια μέρα να μου κάνει την τιμή να το τραγουδήσει. Όνειρο? Ίσως

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B]Ξεκίνησα να τραγουδώ σε λιγοστούς θαμώνες
Όλα φαινόταν στην αρχή ατέλειωτη χειμώνες
Τραγούδησα τους πόνους σας και τα όνειρα σας
Μα τώρα πια μεγάλωσα και λέω σε όλους γεια σας
Ξεκίνησα μονάχος μου με μια παλιά κιθάρα
Ροκάς ήθελα να γίνω τρελή είχα λαχτάρα
Σας μίλησα για φοιτητές, αγρότες, οικοδόμους
Για εξόριστους αγωνιστές που χάθηκαν στους δρόμους
Τρελάθηκα και φώναξα πως άλλο δεν γουστάρω
Και σαν κουρσάρος έτρεξα στο δρόμο πριν σαλτάρω
Γεράκια έφηβα μικρά έπιναν κι ήταν χάλια
Χορεύοντας σας έπαιρναν κουφάλες τα κεφάλια
Κατέληξα να τραγουδώ για τη δική μου εικόνα
Ουσίας παίζω μουσική κρατώντας μια σφεντόνα
Σας αγαπάω όλους σας με σας θα ταξιδεύω
Όλα από χέρι κάηκαν μα ακόμα εγώ χορεύω

Ροκ η ζωή μου, ροκ η ψυχή μου
Φιλοσοφώ την κάθε στιγμή μου
Ροκ οι πορείες μου, ροκ οι φοβίες μου
Για σας τραγουδάω τις ροκ ιστορίες μου
Ροκ αποσπάσματα σ’ αρχαία άσματα
Ροκ η ζωή μου γεμάτη φαντάσματα
Όνειρα ροκ γουστάρω να κάνω
Με όπλο μια κιθάρα δεν έμαθα να χάνω

Συνέχισα να τραγουδώ μαζί με το μπόμπ ντυλαν
Τα όνειρα μου ξαφνικά στην Αττική με ‘στείλαν
Τραγούδησα κάποια φόρα για έναν μαύρο γάτο
Για κάποιον μαύρο θερμαστή που ‘χε μυαλό φευγάτο
Στη μουσική μου έβαλα μεγάλη φαντασία
Έστειλα χαιρετίσματα στη σάπια εξουσία
Φοβάμαι είπα για όλα αυτά που πρόκειται να γίνουν
Χρόνια πολλά είπα στα παιδιά που ξέρουν και με κρίνουν
Με δίδαξαν και έμαθα για τις μικρές νοθείες
Στο γιουσουρούμ ευρέθηκα ψάχνοντας για αξίες
Κάποια νυχτιά σε ένα μπαρ είπα πως καταρρέω
Μα όμως δεν κατέρρευσα γιατί παιδί ειμ' ωραίο
Κατέληξα να εξιστορώ τα μαύρα μας τα χάλια
Ελλάς Ελλάς και έχω πιει ένα σωρό μπουκάλια
Σας αγαπάω όλους σας με σας θα ταξιδεύω
Όλα από χέρι κάηκαν μα ακόμα εγώ χορεύω[/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2007