Συγχαρητήρια Νεοέλληνες

Δημιουργός: atromitos_is_life, ηλίας

Σήμερα ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Αυτό το γαμώτο μέσα στην ψυχή μου δεν μπορώ να το κρατήσω άλλο. Με σκοτώνει η υποκρισία των Μ.Μ.Ε. και αυτή η ανταλλαγή ευθυνών. Η Ελλάδα γίνεται στάχτη κι εμείς κοιτάμε τα πολιτικά μας... Εγώ αυτό έχω να πω:

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

24 Αυγούστου 2007
Μία από τις χειρότερες μέρες, αν όχι η χειρότερη, στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού κράτους. Αυτή τη μέρα ξεκίνησε η μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή της Ελλάδας. Ολόκληρη η Ελλάδα παραδομένη στην πύρινη λαίλαπα που έχει κατακυριεύσει τη χώρα απ’ άκρη σ’ άκρη. Οι αρμόδιες αρχές μένουν απλοί θεατές της καταστροφής, κάνουν αυτό που ξέρουν να κάνουν άριστα τα τελευταία χρόνια, απλώς πετούν το μπαλάκι η μία αρχή στην άλλη. Και οι Έλληνες; Στο έλεος του Θεού και τις διαθέσεις του ανέμου. Παλεύουν ολομόναχοι (όπως συνηθίζεται στην ελληνική ιστορία) με τη μανία της φύσης μέχρι θανάτου. Ολόκληρες πόλεις και χωριά γίνονται στάχτη μέσα σε λίγες ώρες, άνθρωποι απανθρακώνονται λόγω της αποβλάκωσης και της ηλιθιότητας του κρατικού μηχανισμού, ολόκληρα δάση αποτεφρώνονται, ενώ την ίδια ώρα οι υποσχέσεις των πολιτικών για αναδάσωση δίνουν και παίρνουν. Αναδάσωση; Μας περνούν για τόσο ανόητους; Μήπως ήθελαν να πουν «αποδάσωση»; Γιατί βάζω στοίχημα πως το μεγαλύτερο μέρος των καμένων εκτάσεων δεν θα γίνει τίποτα άλλο παρά οικόπεδα. Τόνοι τσιμέντου θα καταλάβουν περιοχές στις οποίες κάποτε δέσποζε το πράσινο, περιοχές στις οποίες κάποτε σταματούσαμε και χαζεύαμε με τις ώρες την ομορφιά της χώρας μας. Ναι, ήμαστε περήφανοι γι’ αυτή την ομορφιά. Τώρα;
Τώρα φίλε μου, μπορείς να θαυμάσεις το μαυρισμένο τοπίο, τα ελάχιστα δέντρα που έχουν απομείνει για να σου θυμίζουν πως κάποτε εδώ υπήρξε ένα δάσος, ένα δάσος ζωντανό, πανέμορφο, αξιοθαύμαστο… Τα Μ.Μ.Ε. για άλλη μια φορά κάνουν καλά τη δουλειά τους: παίζουν με τον ανθρώπινο πόνο, εκτοξεύουν κατηγορίες προς πάσα κατεύθυνση, φιλοξενούν ανταλλαγή πυρών ανάμεσα στις διάφορες πολιτικές παρατάξεις… Όσο για την οικολογική καταστροφή, ποιος τη χέζει; Ποιος νοιάζεται για το κληροδότημα που θα αφήσετε στη νέα γενιά, στη γενιά μου; Κάποια μέρα το παιδί μου θα ακούσει τη λέξη «δάσος» και θα έρθει να με ρωτήσει «Μπαμπά τι είναι δάσος;» κι εγώ το μόνο που θα μπορώ να κάνω, είναι να του δείξω μια φωτογραφία, απομεινάρι απ τις παλιές ένδοξες μέρες της όμορφης χώρας μου, κι όλα αυτά γιατί απλά εσείς οι ενήλικοι βάλατε και πάλι τα συμφέροντά σας πάνω από το μέλλον μου. Δεν ξεμπερδεύετε όμως τόσο εύκολα. Όπως δηλώνεται ξεκάθαρα και στην υπέροχη διαφήμιση της Greenpeace πρόκειται για έναν πόλεμο, πρόκειται για το μέλλον το δικό μου και των επόμενων γενιών αυτού του ένδοξου τόπου και δεν υπάρχει στάση ουδετερότητας. Είστε είτε στο πλευρό μου, είτε εναντίον μου. Σίγουρα άλλο ένα ερώτημα που μας βασανίζει όλους σ’ αυτή την περίοδο της πύρινης κόλασης είναι το κοινότοπο «τις πταιει». Όχι, δεν φταίτε εσείς, δεν φταίνε οι ανεύθυνοι πολιτικοί, δεν φταίνε οι λεγόμενοι «οικοπεδοφάγοι» ούτε καν ο κρατικός μηχανισμός. Φταίω εγώ που με τη σιωπηλή υποταγή μου στις διάφορες διαθέσεις σας, σας έδωσα το δικαίωμα να επεμβαίνετε στο μέλλον μου και να το καταστρέφετε, φταίω εγώ που τόσο καιρό δεν σήκωσα την φωνή μου για να γκρεμίσω τα επικίνδυνα και διεφθαρμένα σας συμφέροντα, φταίω εγώ που δεν αντιστάθηκα στη θέληση του διεστραμμένου σας μυαλού. Σ’ αυτό το «παιχνίδι» επικηρύξεων του ύψους 1.000.000 ευρώ κατηγορήστε εμένα νεοέλληνες, που σας επέτρεψα να κάνετε κυριολεκτικά στάχτη μέσα σε λίγες μέρες μία χώρα με ιστορία 5000 χρόνων. Συγχαρητήρια νεοέλληνες, ελπίζω να είστε περήφανοι…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-08-2007