Aύγουστο η Πανσέληνος

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Αφιερωμένο... - στη δουλειά -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ματώσανε οι κόρες μου εψές αργά το βράδυ
Σαν πρόβαλε η Σελήνη του γυμνή μες στο σκοτάδι...

Πρώτη φορά μου αντίκρυζα το πρόσωπο γεμάτο
Να φέγγει ολοστρόγγυλο στης μοναξιάς το μαύρο...

Και γίνηκε καθρέφτης μου.. με κοίταζε στα μάτια
Και η μορφή του φώτιζε τα πιο βαθιά πηγάδια...

Αύγουστο η Πανσέληνος - λένε - έχει μαγεία
Κι ό,τι ποθήσεις ταπεινά το χρίζει μ' ευτυχία...

Μια νύχτα μόνο έφτασε ν' αλλάξει τη ζωή μου
Να δέσει την καρδούλα του μαζί με την ψυχή μου...

Τί κι αν ο κόσμος χαίρεται τ' ολόγιομο φεγγάρι
Απόψε εξαγρύπνησε για την δική μου χάρη...

Με μάγεψε.. με μέθυσε.. με την χρυσή σιωπή του
Κι ορκίστηκα στον ουρανό νά 'μαι μόνο δική του...

Κι όντε το βλέπετε λειψό.. με κάποιο καρδιοχτύπι
Είναι που κομματιάζεται για την δική μου λύπη...

Τη λάμψη του μοιράζεται.. να ξέρετε.. μαζί μου
Από τη γη ως τον ουρανό.. η αγάπη η δική μου...





29-8-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-08-2007