Στο τραίνο Άμστερνταμ-ουτρέχτη-λαϊντέν

Δημιουργός: Μανουήλ, Μανώλης Ε. Ζερβουδάκης

Κάποτε στη χώρα της Τουλίπας....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στο κάλεσμά μου απ’ την άλλη να γυρίζεις..............
στο πιο ατόφιο της αγάπης μας σημάδι....................
μ΄ ένα ποτό και δυο σφηνάκια καθαρίζεις.................
με την καρδιά που δεν της έβρισκες ψεγάδι............

Να σε θυμάμαι το Θεό να βασανίζεις......................
στου πόνου μέσα το βαθύ στενό πηγάδι..................
σε μια κολώνα ν΄ακουμπάς ή να βαδίζεις...............
παρηγοριά να μη ζητάς σ΄ ένα μου χάδι...................

Να ΄ναι ο τόπος απ΄τα κύματα πιο κάτω.................
θάλασσα μέσα στ΄όνομά σου και αλμύρα.........................
κι εγώ τυφλός μέσα στην καιομένη βάτο................
να μην το ξέρω πόση έρχεται πλυμμύρα................

Φιλί σου ζήτησα σ΄ένα στασιόν σεντράλ................ (= κεντρικός σταθμός)
σαν μου πρωτόπες «μη μ΄αγγίζεις...άσε....δεν...»..
τρώω μονάχος το γλυκό το appleball.................. (άπλ μπάλ= μηλόπητα με ολόκληρο μήλο)
στο τραίνο Άμστερνταμ-Ουτρέχτη-Λαϊντέν...........

Αγάπη ζήτησα σ΄ ένα στασιόν σεντράλ....................
κι είχε το βλέμμα σου κολήσει στο μηδέν..................
ψάχνω δυο μάτια σ΄ενα πρόσωπο οβάλ....................
συρμός για Άμστερνταμ-Ουτρέχτη-Λαϊντέν...........

Στο δρόμο να σε συναντώ που τριγυρίζεις.................
μ’ ένα καινούργιο για τα κάλη σου στραβάδι.............
κρυφές κουβέντες και φιλιά να του χαρίζεις...............
κι όταν με δεις να ‘σαι πιο γρήγορη στο βάδι...........

Να ΄ναι η πόλη μας μικρή για να πασχίζεις...............
εσύ κι εγώ να λησμονήσουμε το βράδυ................
πού ΄μεινες ώρες αγκαλιές να με γεμίζεις.................
μέχρι ο ήλιος να τυφλώσει το σκοτάδι......................

Να έχω πιάσει τρία χρόνια τώρα πάτο.....................
να ΄ναι μισά όσα ζητούσα μα δεν πήρα...................
κορμιά, χαρτιά, στιγμές και σκέψεις άνω κάτω........
να ‘μαι κι απόψε για ποτά ξανά στη γύρα..................

Φιλί σου ζήτησα σ΄ένα στασιόν σεντράλ................
είν΄ο καπνός μου, τί αστείο, μπλε μαρέν..........…
στο νου μου όρκοι κι αγκαλιές στο groot kanaal... (χρότ κανάλ= μεγάλο κανάλι)
συρμός για Άμστερνταμ-Ουτρέχτη-Λαϊντέν..........

Αγάπη ζήτησα σ΄ ένα στασιόν σεντράλ....................
δεν είσαι πια θαλασσινή υγρή Εδέμ... .....................
ψάχνω δυο μάτια σ΄ενα πρόσωπο οβάλ....................
στο τραίνο Άμστερνταμ-Ουτρέχτη-Λαϊντέν..............

Τα δάκρυά μου σου φανήκανε μπανάλ................
κάθε λιμάνι μου θιμίζει πως σε λέν’..................
μού ‘χει αδειάσει το πακέτο το pal mal............... (πάλ μάλ= μάρκα τσιγάρων)
κάτι θυμήθηκα για άντρες που δεν κλαίν.......
στο δρόμο Άμστερνταμ-Ουτρέχτη-Λαϊντέν.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-08-2007