Σε μια Κική Δημιουργός: Μανουήλ, Μανώλης Ε. Ζερβουδάκης Που να 'σαι τωρα Κική.... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Κάθε που πέφτει Κυριακή ξυπνώ κι όλα μου φταίνε......
λείπουν τα μάτια σου Κική και Κυριακή σε λένε...........
Πάνω στο μεσοβδόμαδο τρέχω να μη με φτάνεις..........
μα με ρωτούν οι φίλοι μου «την Κυριακή τί κάνεις;»...
Κι εγώ τους λέω έσβησα την Άγια τη μέρα....................
κι απ΄ το πρωί της Κυριακής αρχίζω τη Δευτέρα.........
Χαλάλι πιότερο κουπί στου κόσμου τη γαλέρα..............
για να μπορώ να σε ξεχνώ και να τα βγάζω πέρα.........
Την Κυριακή π΄όλοι κοιμούνται ‘γω δουλεύω.............
είναι για μένα μία μέρα φυλακής.................................
από παντού κοιτούν τα μάτια της Κικής......................
μα ‘γω δε θέλω, δεν μπορώ να δραπετεύω..................
Την Κυριακή όλοι γελούν μα ‘γώ ζηλεύω.....................
σ΄ όλους τους δρόμους του μυαλού μου κατοικείς......
στο τέρμα ακούσματα μιας ξένης μουσικής................
τους ήχους του καμπαναριού να τους παιδεύω............
Πάλι σιμώνει να φανεί εκείνο που φοβάμαι..................
της Κυριακής το πρωινό φίλοι να με ζητάνε............
Κι εγώ να τους χαλώ ξανά στο μπαρ την απαρτία.........
λες και χρωστώ να ξεπλυθώ από καμμιά αμαρτία.........
Αν ο θεός με τιμωρεί, τρέχα Κική και πες του............
όσο κρατά τις Κυριακές παντοτινά δικές του...............
όλο και κάποιος θα πονά και θα θρηνεί για δέκα.........
που του ‘λαχε να αγαπά και μέρα και γυναίκα..............
Την Κυριακή π΄όλοι κοιμούνται ‘γω δουλεύω..............
μοιάζει το κρύο ζέστη φλόγας μυστκής............................
τα νιώθω πάνω μου τα μάτια της Κικής......................
μα ‘γω δε θέλω, δεν μπορώ να δραπετεύω..................
Την Κυριακή όλοι γελούν μα ‘γώ ζηλεύω....................
ίσως σε φίλους και γνωστούς σου μ΄ αδικείς.............
μέσ΄ το κιτάπι κάποιας μοίρας μου κακής...............
ήταν γραμμένο το Θεό ν’ αντιπαλεύω........................
Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-08-2007 |