Του παραμυθιού

Δημιουργός: Νίκος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θυμάμαι μια μορφή
και το γέλιο φωτίζει το βλέμμα μου
περασμένες στιγμές
γυρνούν σαν φαντάσματα
κι εγώ στις σειρήνες
δεν βουλώνω τ' αυτιά
ταξιδεύω μαζί τους
όσο ακόμα αντέχω
σιωπηλά υποκλίνομαι
στη χάρη της ζωής
τι κι αν μου φύγει ;
Απ' την άγνοια
καλύτερη η απώλεια
είναι κι η ήττα στο παιχνίδι
μα θα παίζω όσο ζώ.
Λίγο πριν τελειώσει το παραμύθι,
θέλω να θυμάμαι
να γελώ
να μην μιλώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-11-2004