ενδόμυχα

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κατευθύνω τη σκέψη μου
πάνω και πέρα απ’ τα εφήμερα
τρυπώντας με τις λόγχες της τους συμπαγείς ορίζοντες
και διαπιστώνω όμμασιν ιδίοις
πως η αγάπη ,καταπατώντας νόμους μαθηματικούς,
πολλαπλασιάζεται μονάχα διαιρούμενη…

εισχωρώ βαθιά μέσα μου
διαπερνώντας πολυποίκιλους φλοιούς
και μάγματα ρευστά μέσα στη θέρμη τους
-αιτίες γενεσιουργές εκρήξεων ηφαιστειακών -
και διαπιστώνω οάσεις ελπίδας
και θέλησης δρυμούς
να θάλλουν όλο δρόσο κι όλο άνεμο
στα ενδότερά μου τμήματα

Οδηγώ τα βήματά μου στην ανάβαση
που μήτε την αρχή της μπορώ , με ευκολία, να θυμηθώ
μήτε το τέλος της με βεβαιότητα να προβλέψω.
με μόνη σιγουριά πως στην κορφή της πάνω
θα υπάρχει κάποια ανταμοιβή
για τα διψόεντα μάτια μου:
ίσως κάποια πηγή νερού που ξεπηδά από βράχο
ή κάποια θέαση κοιλάδας λιόφυτης
που συγχρονίζει τα κλαδιά της
με τον κυματισμό γειτνιαζούσης θάλασσας…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2007