Ομπρέλες

Δημιουργός: candy-candy, Χριστιάννα

Όταν έβρεχε στο Ναύπλιο κι εγώ ήμουν στην Αθήνα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center] [font=comic sans ms]Κόλλησε το space και δεν μπορούσα ν'αφήσω κενά...
Κανείς δεν θέλει πιά να σας ζητήσω τα ρέστα;
Δεν μου αρέσετε...
Εσείς φταίτε...
Που ζούσα σε μια ψευδαίσθηση...
Και νόμιζα πως μισώ την βροχή...

[B]Λάθος!

Εσάς απεχθάνομαι...
Τραβάτε το νερό προς τα κάτω...
και δεν το αφήνετε να τελειώσει το ταξίδι του...
...δεν τ'αφήνετε να πέσει πάνω μου...
...να διαπεράσει το δέρμα μου
και να φτάσει στα κοκαλά μου...
Δεν μου αρέσετε, καταλάβετέ το...
Όχι άλλες ομπρέλες πια...
Δεν θέλω να τις βλέπω...
...τις φοβάμαι...
Κρύφτε τις μακριά μου...
...Μου πες να μην βρέχομαι...
Γιατί μπορεί να λιώσω...
Μα αυτό αποζητώ...
Να γίνω σκόνη...
Να περάσεις απο πάνω μου...
...και να με λιώσεις....
και κοιτώντας την σόλα του all-star σου να με δεις...
...πιο μικρη από ποτέ...
Ετοιμοθάνατη...
Θα με λυπη8είς...
Θα καταλάβεις πως μ'αγάπησες...
Τι να την κάνω τώρα την αγάπη σου;[/B]

[color=purple]Εγώ πέθανα...
Τα λέμε στην κόλασή μου...
Όπου δεν βρέχει ποτε..

[color=red]Για να μην υπάρχουν ομπρέλες....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-09-2007