Ήσουν η έρημος.. και ήμουνα νησί

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Τριγύρω πανικός.. μα στο κέντρο.. εσύ κι εγώ.. μέσα σε γυάλινο αλεξίσφαιρο θόλο... ξεχειλίσματα... εξαιρετικά αφιερωμένα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω να γίνω μες στα χείλη σου σιωπή
Στα άσπρα χέρια σου.. λουλούδι ανθισμένο
Θέλω να γίνω μια που πόθησες ευχή
Ένα χαμόγελο.. καράβι δακρυσμένο...

Θέλω να κλείνουνε τα βλέφαρα μεμιάς
Κάθε π’ ορέγομαι την άκρατη αγκάλη
Θέλω να σμίγουν ο Βοριάς και ο Νοτιάς
Στο παθιασμένο της καρδιάς μας ακρογυάλι...

Θέλω με λόγια σου να ντύνω το κορμί
Για να ζηλεύουνε οι άνθρωποι τριγύρω
Θέλω ν’ ανοίγω μες στα στήθη σου πληγή
Π’ αντί για αίμα ν’ αναδίδει.. ένα μύρο...

Θέλω στο άπειρο να ζήσουμε μαζί
Αυτός ο κόσμος δεν χωρά τέτοιαν αγάπη
Ήσουν η έρημος.. και ήμουνα νησί
Μαζί χαράξαμε στη γη.. καινούριο χάρτη...




6-9-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2007