Τα σινικά σου γράμματα

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Το χρωστούσα.. στον Χρήστο Π...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα σινικά σου γράμματα
Στο μάγουλό μου δάκρυ
Με πιάνουνε τα κλάμματα
Στου έρωτα τα μάκρη...

Ανέμους κι αστραπόβροντα
Βροχές και καταιγίδες
Χαράζεις με τα χέρια σου
Και γίνονται.. ελπίδες...

Η νύχτα μοιάζει στην αυγή
Και οι στιγμές ανθίζουν
Είν' η χαρά μου σιωπηλή
Τα στήθη μου ραγίζουν...

Ας έγερνα στο πλάϊ σου
Δειλά.. να ξαποστάσω
Μ' έχει κουράσει η ζωή
Που τρέχω να προφτάσω...

Μα κείνο που σκοτώνει με
Μονάχα.. είν' η γνώση
Πως τούτη την αγάπη μου
Καμμιά δεν θα στην δώσει...

Και στέκεσαι μονάχος σου
Σαν δέντρο δακρυσμένο
Σ' ένα τοπίο σκοτεινό
Απ' όλους ξεχασμένο...

Σαν πίνακας πια ζωντανός
Που στάζει πόνο κι αίμα
Γιατί βαρέθηκε να ζει
Στον τοίχο.. ένα ψέμα...

Μα στέκεσαι πολύ ψηλά
Το σπίτι μου γεμίζεις
Και σαν φεγγάρι ολόγιομο
Τη νύχτα μου φωτίζεις...




7-9-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2007