Το πλοίο και το δελφίνι

Δημιουργός: grifith, Παναγιώτης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα καράβι άραξε κάποτε στο νησί
Αγέρι έπαιζε και ήλιος χρύσιζε πανιά και ξάρτια
Όνειρο γέννησαν στην άμαθή μου τότε ψυχή
Ναύτης να γίνω να τρέχω στ’ άλμπουρα και στα κατάρτια

Έτσι ξεκίνησα μικρός Σεβάχ και θαλασσινός
Του πέλαγού σου να ταξιδέψω άγνωρα βάθη
Δεν είχα νιώσει το πώς αισθάνεται ο ναυαγός
Ειχα ορμή μα όχι πρόθεση να κάνω λάθη

Κείνη την νύχτα με τον Αίολο τρελό
Ήρθ’ η στιγμή το κορμί σου να σώσω
Μα τότε δίστασα από το βλέμα σου το γαλανό
Ποτέ δεν θέλησα, ποτέ ζωή μου να σε προδώσω

Τώρα που φεύγεις για άλλα πέλαγα άλλα νησιά
Και ναυαγό μ’ αφήνεις μόνο σε ξένο λιμάνι
Ποιος σου κρατά στο κατάστρωμα πάνω ζεστή συντροφιά
Ποιος θα ναι εκεί το νέο ταξίδι σου για να γλυκάνει

Πως δεν σου λείπω δεν απατώμαι μου ‘ναι γνωστό
Πως δεν κατάφερα πάντα το πόστο μου σφιχτά να κρατάω
Όμως σαν φεύγεις τον νου μου παίρνεις και δεν στον ζητώ
Ένα δελφίνι πιστά το πλοίο σου ακολουθάω

Κι αν καταιγίδα ποτέ ξαναπιάσει και με χρειαστείς
Δίπλα σου θα μαι κι ας μη θυμάμαι γιατί σε φυλάω
Κύμα και άνεμο, βροχή και χαλάζι μη φοβηθείς
Θα δώσω εμένα θυσία στο μένος τους γιατί σ αγαπάω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2007