Κρυφτούλι. Χωρίς, τσα;;;

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

έτσι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πες τα όλα τώρα.
Σε κυνηγάνε αυτά που κρύβονται;
Κρύψου κι εσύ.
Τυχαίο είναι που το πρώτο παιχνίδι που παίζαμε
παιδιά είναι το κρυφτό;
Θυμάσαι που ψάχναμε τις πιο απίθανες μα και κοντινές
κρυψώνες και λαχανιασμένοι τρέχαμε να προλάβουμε προτού μας ανακαλύψουν;
Να προλάβουμε!...ι πριν αποκαλυφθεί η κρυψώνα μας
Κι άντε απ’ την αρχή να ψάχνουμε καλύτερη.
Τα ατυχήματα συμβαίνουν. Ε, γι’ αυτό δε μάθαμε να είμαστε καλύτεροι;
Μη γελάς.
Ξέρω τι θυμάσαι.
Τότε που πήγες να κρυφτείς κάτω από ένα νάιλον σε μια ταράτσα
και βούλιαξες.
Βούλιαξες ολόκληρη μες στον ασβέστη και πάτησες τα κλάματα.
Ναι μωρέ.
Συμβαίνουν κι αυτά.
Εγώ όταν σαβουριάστηκα νυχτιάτικα στην κεραία της ταράτσας δεν έβγαλα άχνα.
Μόνο ο γδούπος ακούστηκε μα εγώ τσιμουδιά.
Μην αποκαλύψω την κρυψώνα, την ξεφτίλα.
Και τον πόνο πού τον πας;
Δεν είναι ωραίο αυτό το κρυφτούλι;
Ε, κάποιες φορές μας αφήνουν να το παίζουμε χωρίς να μας μαρτυρήσουν μέχρι να μάθουμε.
Τότε που κρυβόμασταν κάτω απ’ το κρεβάτι
κι επειδή δε βλέπαμε τίποτα πιστεύαμε πως δεν φαινόμαστε.
Κρύψου, κρύψου μη φανείς.
Δεν είναι αστείο.
Το πρώτο μας παιχνίδι είναι και το τελευταίο.
Είδες πόσο καλοί γίναμε; Ε;;;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2007