προσευχή

Δημιουργός: χρήστος

καλημέρα σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και να που κατεβαίνω δίχως σκάφανδρο στο εντός μου
Αδιαφορώντας για την πιθανότητα πνιγμού
-έτσι κι αλλιώς έχω εθιστεί στα πνιγηρά αισθήματα-

προσπερνώ κοραλλογενείς υφάλους
που εμποδίζουν την πλεύση μου
και παραπλανώ τα σαρκοβόρα κοίτη
που έλκονται απ’ την οσμή του αίματος
κι ορέγονται τη σάρκα μου.

σφουγγάρια διάτρητα με προσεγγίζουν
κι είναι σαν μες σε κάθε τους οπή να ενεδρεύει
κι από ένα ερώτημα για το αύριο
μέδουσες πολύχρωμες μ’ αγγίζουν
με γλοιώδη μολυσματικά σώματα

βγάζω φωνή, με όλη τη δύναμή μου
μα στέκεται ανίκανη να προσπεράσει
το στέρεο φράγμα του νερού
και επιστρέφει σαν ηχώ αδυσώπητη στ’ αυτιά μου

κι ύστερα υψώνω προσευχή – απέλπιδα;-
προς έναν ουρανό που δεν βλέπω πια
προς έναν θεό που δεν πιστεύω πια:

απάλλαξέ με απ’ την αναζήτηση Κύριε
διώξε από πάνω μου την επιθυμία της επίγνώσης
ή λύτρωσέ με από τη δυναστεία της σάρκας
να μην αισθάνομαι στο εξής
μήτε ηδονές μήτε οδύνες…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-09-2007