Το δέντρο

Δημιουργός: Χριστόδουλος

Millie δεν ξέρω πως τα κατάφερες, αλλά τα λόγια σου (στο κάποιες φορές) το φτιάξανε αυτό...
Σε ευχαριστώ για ακόμη μία φορά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοιάζω με δέντρο,
που ίσως όλους αδιάφορους να αφήνει
με προσπερνάνε οι εποχές
το φως του ήλιου το ξημέρωμα μ' αγγίζει.
και το φεγγάρι
όνειρα φτιάχνει τις βραδιές για να με ντύσει.

Μοιάζω με δέντρο,
στου φθινοπώρου την απέραντη τη θλίψη
να με ξεντύνει
ένα αγέρι και τα φύλλα μου να ρίχνει
στο κρύο χώμα
φτιάχνει χαλί γεμάτο πόνο και το αφήνει.

Μοιάζω με δέντρο,
γύρω χειμώνας χαρακώνει το κορμί μου
ουράνιο δάκρυ
να ποτίζει και να πνίγει την ψυχή μου
ξέρω πως θα 'ρθει
πάλι η άνοιξη, αυτή είναι η λύτρωσή μου.

Μοιάζω με δέντρο,
τώρα η χαρά και το γέλιο έχει ανθίζει
μια αγκαλιά
με όσα ονειρεύτηκα, μέσα της με κλείνει
έαρ γλυκό
ξανά πνοή στα χείλη μου χαρίζει.

Μοιάζω με δέντρο,
πράσινα φύλλα έχω απλώσει στα κλαδιά
κάτω απ' τον ίσκιο
δεν μπορεί να επιβιώσει η μοναξιά
το καλοκαίρι
δεν θα αφήσω να μου φύγει μακριά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-10-2003