Κι έγινε όρκος το φιλί

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα σε όλους.. δεν ξέρω πώς μου βγήκε.. τα έχω χαμένα εντελώς... - αφιερωμένο - στη δουλειά - ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είμαστε - λέει - μες στη νύχτα αγκαλιά
Σε κάποιο βράχο.. και μαζί μας το φεγγάρι
Πνιγόμουν μέσα σε δυο πύρινα φιλιά
Δυο μεθυσμένοι από έρωτα.. ζευγάρι...

Κι έπεφτε - λέει - το ψιλόβροχο δειλά
Να μην ταράξει τη γαλήνη για τους δυο μας
Να μου χαϊδεύεις τα υγρά μου τα μαλλιά
Κάθε στιγμή για μας να γίνεται.. αιώνας...

Κι έπειτα - λέει - άρχισε στα ξαφνικά
Μια καταιγίδα φοβερή.. άνεμος.. κρύο
Με αστραπόβροντα και κεραυνούς χαράς
Κι εμείς.. ακίνητοι.. σε τούτο το τοπίο...

Και μού 'πες: " Φτάνει!.. Ως εδώ!.. Λιποθυμώ!
Πώς να χωρέσω στην αγάπη σου την τόση;!
Έγινε τ' όνειρο μεμιάς αληθινό
Και πώς φοβάμαι.. άξαφνα μην τελειώσει!! "...

" Μα δεν μας σώνετ' η αγάπη.. ακριβέ!
Σ' ένα φιλί κι οι δυο πνιγήκαμε για λίγο
Κι έγινε όρκος το φιλί.. ότι ποτέ
Την κάμαρή μου.. σ' άλλον άντρα.. δεν ανοίγω! "




13-9-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-09-2007