Μα ποιός ορέχτηκε ποτάμια να κρατά;

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

... ό,τι και να πείτε.. δίκιο σας δίνω.. καλησπέρα.. - αφιερωμένο -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στις ματωμένες γειτονιές σου τριγυρνώ
Μόνη.. κι ανήμπορη τον έρωτα να ζήσω
Γράφω στους τοίχους των σπιτιών το "Σ' αγαπώ"
Βάφω με αίμα μου το βράδυ σου το γκρίζο...

Σαν με ρωτούν περαστικοί : "Ποιόν αγαπάς;"
Σφίγγω τα χείλη.. καταπίνω την αλήθεια
Αυτός ο κόσμος δεν γεννήθηκε για μας!
"Τον εαυτό μου!".. απαντώ.. "..από συνήθεια"!!...

Είναι ποτάμι το κορμάκι σου.. ζεστό
Σκύβω για λίγο.. καθρεφτίζομαι στα βάθη
Μ' αντί να πιω.. σου λέω μόνο "Ευχαριστώ"
Δεν επιτρέπονται στον έρωτά μας λάθη...

Μα ποιός ορέχτηκε ποτάμια να κρατά;!
Στέκομαι έκθαμβη.. θαυμάζω την ορμή σου
Σ' ένα πλατάνι ξαποσταίνω.. για δροσιά
Κι αποστηθίζω τους λυγμούς της ηδονής σου...

Κι άξαφνα γίνονται σχεδίες οι κορμοί
Με ταξιδεύουν στο γαλάζιο σου το σώμα
Στα δάχτυλά μου το υγρό σου το φιλί
Και η ανάσα σου.. πνοή μέσα στο στόμα...

Και την αγάπη μου χαράζω στα δεντρά
Αργοκυλάς.. στέκεις για λίγο.. με διαβάζεις
Γίνεσαι χείμαρρος που τρέχει σθεναρά
Και στα παλάτια της Σελήνης μ' ανεβάζεις...




15-9-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2007