Σπειράματα (ε)

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

«Η ζωή σου ένα τέλμα δίχως ρίσκο / ένα αυλάκι σ' ένα χαλασμένο δίσκο / που κολλάει στην ίδια πάντα συλλαβή...» (Ζαχαρίας Ρόχας)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ρίμα το κρίμα με τον θυμό
δεν κάνει· σφιχτό στεφάνι
σ’ άδειο λαιμό. Κι’ ένας πνιγμός
να κρέμεται απ’ το ταβάνι

Η εσπέρα, πέρα στα βροχερά
λαγοκοιμάται, δε θυμάται
ποιος ειν’ εδώ. Κλαίει γοερά
και μια παντιέρα συλλογάται

Μα εγώ αγαπάω τα σκοτάδια
ψαχουλευτά να δραπετεύω
απ’ τα σημάδια και να γιατρεύω
απελπισίες παροδικές να ημερεύω
με λέξεις χάδια

Μικρό σπουργίτι, παιδί ισοβίτη
αναστενάζει, και χειμωνιάζει
σε μια βραδιά. Μένει του αστρίτη
ο συριγμός, να σε χλευάζει

Μια πεταλούδα κόρη Ιούδα
αχ πως χορεύει, σα να γυρεύει
ένα φιλί. Με ροζ βερμούδα
και λάγνα γέλια, φως παζαρεύει

Μα εσύ μισείς τα αεροδρόμια
σ’ αναμονές ν’ αποκοιμιέσαι
και πεζοδρόμια. Κι αναρωτιέσαι
ποιες τροχιές σ’ έχουν ξεχάσει
σ’ ονειροδρόμια




[I]Σπειράματα= ελικοειδείς κινήσεις, κουλουριάσματα[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-09-2007