Ερωτικό

Δημιουργός: Μετέωρος Άγγελος

Στήν...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να ‘σουνα λέει μια βροχή στα χείλη του ανέμου
ανάσα κάποιου πέλαου που φέρνει την αυγή
να μην ξυπνούσα απ’ τη λησμονιά ποτέ μου

Να ‘σουνα λέει αστερισμός στην άκρη της αβύσσου
αυγερινός στου πρωινού τη νυχτική θωριά
να ‘πινα κάθε απόκριση της διάφανης φωνής σου

N’ ανέμιζες στου φεγγαριού τη χάλκινη σελήνη
νεράιδα ασημοστόλιστη με πορφυρό μανδύα
μελωδικά να κούρσευα την σιωπηλή γαλήνη

Στη θάλασσα να περπατάς μ’ αγιόκλημα στα χείλη
καταμεσής στο πέλαγο νησί αστραφτερό
κι ας μ’ έπνιγες αμείλικτα στην βροντερή σου δίνη

Να ‘ρχόσουν απ’ της θάλασσας τ’ αδιάβατα πελάγη
πλασμένη απ’ τα κύματα σαν άλλη Αφροδίτη
ν’ ανθίζουν νυχτολούλουδα στο βήμα σου στη γή

Λευκή φωτιά να άναβες στου πόθου σου το στρώμα
παρθένο φεγγοβόλημα στην παγερή νυχτιά
ν’ αναστηθούνε κι οι ψυχές που ξενυχτούν ακόμα

Πέπλα χρυσά να άπλωνες στ’ ορίζοντα το νεύμα
να σε χτενίζει του νοτιά η σιωπηλή πνοή
ν’ αργοχυνόμουν πρόθυμα στ’ ορμητικό σου ρεύμα

Σαν σ’ ατενίζω χαραυγής βροντούν καμπάνες
νησιά γκρεμίζουνε τη όψη τους στο φως
στα μοναστήρια των πιστών πληθαίνουν οι λαμπάδες
μα εγώ την στράτα σου διαβαίνω αμαρτωλός

Υ.Γ

Σαν θα σημάνουν οι καιροί και τίποτε δεν μείνει
να με προσμένεις σιωπηλά στην ντροπαλή σου κλίνη…

Μετέωρος Άγγελος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-09-2007