Τ' αξημέρωτα τα βράδια (μελοποιημένο)

Δημιουργός: EKI, Γιώργος Σταματόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανεβαίναμε παρέα σ' ένα άρμα
να πατήσουμε του κόσμου τις κορφές,
είχες πει ότι μας ένωνε το κάρμα
κι εγώ πίστευα πως ήξερες τι λες.

Κι από τότε πέρασαν πολλά φεγγάρια
μα κανένα απ' το δικό μου ουρανό,
τα χαμένα, τα αξημέρωτα τα βράδια
τα περνάω με τσιγάρο και ποτό,
κι η καρδιά που δεν αντέχει τα παζάρια
με τη θλίψη έκανε συμβιβασμό.

Περπατάω σ' ένα δάσος πετρωμένο
σ' ένα τούνελ δίχως έξοδο και φως,
καθοδόν για το κοινό μας πεπρωμένο
που δεν είπες πως θα ζήσω μοναχός.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-09-2007