Η Πηνελόπη

Δημιουργός: agrampeli

Ακόμα ενα ποιήμα βγαλμένο απο την ζωή απο όσα ακούω

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η Πηνελόπη

Πάνε τα χρόνια πέρασαν
Και μ΄άφησαν σημάδια,
Απ΄όταν εγώ σε έχασα
Είν ή καρδιά μου άδεια.

Ήταν μιά νύχτα σκοτεινή
Που μ΄είπες το αντίο,
Τον δρόμο για την ξενιτιά
Επήρες με το πλοίο.

Για να δουλέψεις έφυγες
Να πας στην Αυστραλία,
Και μες τα χέρια μου κρατώ
Μία φωτογραφία.

Σαν Πηνελόπη στάθηκα
Εγώ πιστή σε σένα,
Περάσανε χρόνια πολλά
Που έμεινες στα ξένα.

Μου γράφεις τώρα πώς θα ρθείς
Και γω σε περιμένω,
Έχω αγωνία να σε δώ
Με των ενιά το τρένο.

Μπήκε επιτέλους στον σταθμό
Η αμαξοστοιχία,
Μα δέν σε αναγνώρισα
Κι ας είχα τα στοιχία

Που είναι ο νέος που ήξερα
Που είναι η λεβεντιά του,
Βλέπω ένα γέρο κοιλαρά
Με άσπρα τα μαλιά του.

Όταν στα μάτια με κοιτάς
Τότε η καρδιά σκιρτάει,
Αυτή δεν ξεγελάστηκε
Γιατί σε αγαπάει.

Τα νιάτα μας περάσανε
Και στα μαλιά ήρθαν χιόνια,
Αλλά μαζί θα ζήσομε
Όσα μας μείναν χρόνια .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2007