Ξαστεριά

Δημιουργός: Eridanus (Γιώργος Β...)

Αφιερωμένο στη στιχοπαρέα με αγάπη, πάντα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μία νύχτα σκοτεινή
με ερημική σιγή
απ’ τ’ ακρογιάλι το κρυφό
θώρενα τον ουρανό.

Έν’ αστέρι λαμπερό
έψαχνα με αγωνία να βρώ
για να κάνω μιαν ευχή
να γυρίσεις πάλι εσύ.

Μα ξάφνου σύστικε η γή,
αστραπές, βροντές, βοή
κι έπιασε μια βροχή
πιο πικρή και απ’ τη ζωή.

Φούντωσε η θάλασσα η ιερή
κι έμοιαζε να θέλει να με καταπιεί,
να με πάρει στα κρύα τα νερά της
για να γευτώ τ’ απόκρυφα τα μυστικά της.

Μα σαν ήρθε η ξαστεριά
όλα σώπασαν γλυκά
και τ’ αστέρι που σου μοιάζει και αγαπώ
φώτισε τον γκρίζο μου ουρανό.

Γιώργος Β. , Σεπτέμβριος 2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2007