Σε καιρούς αλλοπαρμένους

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν διαχέεται η φθορά σε άγιο περβάζι
αν φαλκιδεύεται η αγάπη που αλυχτά
στης Σαντορίνης τα νερά σκαρί με βγάζει
και στην Φολέγανδρο με πνίγει στ’ ανοιχτά.

Λιμοκτονώντας σε καιρούς αλλοπαρμένους
μ’ αυτούς που διάλεξαν τις νύχτες να χαθούν
είχες φορέσει τους λυγμούς σου τους φθαρμένους
σε τέτοια γύμνια τι καημοί να φορεθούν,

κι ύστερα πάλι που οι γερόντισσες τον λύχνο
τον είχαν κρύψει στα σεντούκια της φθοράς
μου είχες πει να σε ζητώ, μα να μη δείχνω,
γιατί οι δείχτες σβήνουν τα’ άστρα της χαράς.

Όμως σκοτάδια χρόνια σε είχαν κατοικήσει
ο φόβος κίτρινος, και μαύρος, και μιγάς,
τότε τη γη του σ’αγαπώ είχες πατήσει
τώρα στου αντίο τον αγέρα φτερουγάς


21. 09. 07

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-09-2007