Χρώμα πάνοπλο (ε)

Δημιουργός: justawoman, Στέλλα Γεωργιάδου

Μια επαναφορά, αφιερωμένη εξαιρετικά στην Αννα-Τι για καλό κατευόδιο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τύλιξα την κόκκινη εσάρπα μου
σφιχτά γύρω στους ώμους
μήπως και σταματήσει το ψύχος
των αδρανών μου αισθήσεων,
μήπως και πάρει λίγο χρώμα
το σκοτεινό μου γκρίζο βάρος.
Εκεί κοντά, στο ύψος της καρδιάς
σφιχτά την τύλιξα.

Άρχισε κι η βροχή των παραισθήσεων
τρύπιες σταγόνες μεθυσμένου έρωτα.
Όλα τα περιττά φτιάχνουν κακοκαιρία
στερώντας το δικαίωμα στο αχανές
με ήλιο να λαμπρύνει την περιβολή του
με χρώμα να ομορφύνει τ’ απροσδόκητο.

Τύλιξα και τους μυστικούς μου ήχους
σε πορφυρό μεταξωτό, αχειροποίητο
Έτσι, να περιστέλλονται θροΐζοντας
οι βαρετές μου ανήσυχες διαδρομές
στα βροχερά Σαββατοκύριακα της θλίψης.
Κι αυτό στο ύψος της καρδιάς
βαθιά το έκρυψα.

Δεν τη φοβάμαι πια την αναχώρηση
Στα κόκκινα οχυρωμένη η διάθεση
κατηφορίζει τις πλαγιές του φθινοπώρου
Κάτι σαν φως κρατάει στο ράμφος του
ο ξέμπαρκος σπουργίτης νους
που γνέφει στο παράθυρό μου
αποδημία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-09-2007