Θάλασσα και Κοχύλι

Δημιουργός: ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ, VOULA

Ο δρόμος για την αιωνιότητα (αιώ(ν)ιότητα) είναι η αγάπη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θάλασσα και Κοχύλι


Τις αναμνήσεις ανέσυρα που είχα στο μυαλό μου
Ανθρώπους αναζήτησα από το παρελθόν μου
σκόνη πολύ ανέδυε μέσα στο μπαούλο,
κοίταξα επίμονα να δω τι έχει απομείνει

Μέσα σε κούτες αμπαλάζ χαρτιά τσαλακωμένα
γεμάτες οι βιτρίνες μου, όλα νοτισμένα
γραμμένα όλα στο χαρτί έψαξα το ονομά σου
κάποιο σημάδι από παλιά
νάχει τα αρχικά σου

Τα μάτια έκλεισα σφιχτά να φέρω την εικόνα
το άρωμα σου έψαχνα πλάϊ μου να το νιώσω
στο μέρος που με φίλησες μες το πυκνό σκοτάδι
εκεί που πρώτη μας φορά πήρα το πρώτο χάδι

Εκεί που νιώσαμε μαζί το σώμα και τα χείλη
γράμματα, που ευώδιαζαν θάλασσα και κοχύλι
εκεί που μου υποσχέθηκες πως θάμαστε για πάντα
πάντα που πάντα ακούγεται σαν πρώιμο αντίο

Η σιωπή είναι φλύαρη μπορεί να σε προδώσει
η βόλτα από τη ζωή είναι σκληρή πληγώνει
μπορεί νάναι το όνειρο σε χρώμα ροζ βαμμένο
μα όλοι οι πόθοι και οι καημοί έχουν το μαύρο χρώμα

Όλα αυτά που κρύψαμε στο πίσω του μυαλού μας
έρχονται και αναδίδουνε τη φλόγα του κορμιού μας
χαρά που ονειρευτήκαμε της νιότης καρδιοχτύπι
ανθίσανε σκορπίσανε σκότωσαν τη χαρά μας.

Μηνύματα από καρδιάς της πρώτης νιότης λάβα
αγάπη βασιλεύουσα λίγο πριν το τέλος
νύχτες λευκές , που αρμένιζαν σε ανοιχτά πελάγη
σκέψεις που ανοιχτήκανε σ’ όλης της γης τα πλάτη
έξω από τα σύνορα πέρα απο κάθε νόμο

Τάφοι που δεν ανοίχτηκαν μες στα δικά σου βάθη
όνειρα που τα θάψαμε στου τίποτα τα πάθη
σκίψαμε απάνω γράψαμε μια λέξη που σημαίνει
για τον καθένα χωριστά ο ήχος της, σαν βγαίνει

α γ ά π η

Υπόσχεση είναι ζωής για μια αρχή γενναία
για τα σημάδια των καιρών που χάνονται μοιραία
του Έρωτα και της ζωής το άρμα μας πηγαίνει
κι ότι αγαπήσαμε εμείς, ποτέ του δεν πεθαίνει.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-09-2007