Κέρινες φτερούγες

Δημιουργός: Ζήνωνας

Ακόμη μια συνάντηση με τη μελαγχολία...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Κάποτε φάνταζε το τέλος ουτοπία
τώρα το βλέπω και δεν έχει σημασία
γιατί εικόνες απ' το δρόμο έχω κρατήσει
σαν τα κεριά να με φωτίζουνε στη δύση.


[I]ρεφρέν[/I]
[B]Φτιάχνω φτερούγες στην καρδιά για να τις βάλω
από τα λάθη μου να βγω λίγο πιο πάνω
μα είναι κέρινες και λιώνουν πριν πετάξω
αφού τα λάθη μου δεν πρέπει να τα θάψω.

Μαζί μ' εκείνα θα βαδίζω μες τα χρόνια
και δεν ζητώ απ' τους ανθρώπους πια συμπόνια
αφού η λύση για τα λάθη τα δικά μου
είναι κρυμμένη μοναχά μες την καρδιά μου.[/B]


Δε μετανοιώνω για τα πράξεις που' χω κάνει
γιατί με φέρανε στης μοίρας στο λιμάνι
μα μετανοιώνω για τα λάθη που θα κάνω
αφού ζητάω πάντα κάτι παραπάνω.


[I]ρεφρέν[/I][/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-09-2007