Κόρες είστε ξεχασμένες

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κλέβω τα λόγια της Νυχτιάς να ορθοποδήσουμε
από του λάθους την οδό να ξεστρατίσουμε.
Ποια είναι αυτή η ξελογιάστρα που απλώνει χίλια άστρα;
τ’ όνομά της είναι Νύχτα χρυσά άπλωσε τα δίχτυα.

Πέπλα στη σιωπή υφαίνει με τη μουσική ανασαίνει
ρότα ψάχνω στο σκοτάδι με του Ορφέα το καράβι.
Στο σαλόνι της Ευτέρπης μπήκα κι η ψυχή μου τρέμει
η Κλειώ στον καναπέ της κι η ματιά μου σαν επαίτης.

Σα ζητιάνος της σιωπής γύρεψα ήχους της αυγής
μια ευθεία και στο χάρτη άλλαξαν το μονοπάτι.
Κόρες είστε ξεχασμένες από τους θνητούς σβησμένες
μα ακούω εγώ τραγούδια μικρά βλέπω αγγελούδια.

Είναι ο μικρούλης Έρως της καρδιάς κρυφό το μέρος
που μου κλέβει την πνοή σαν μου δίνει τη ζωή.
Γέννηση είπαν την αγάπη αναγέννηση το χάδι
αν οι μούσες σε αγγίξαν’ την ψυχή σου την κερδίσαν’.

Κι είμαι τώρα ορφανός μες το σύμπαν μοναχός
είμαι ένας δυστυχισμένος μες τ’ αστέρια μαγεμένος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2007