Τα Λιοντάρια

Δημιουργός: stathis, Σταθης Παπουτσης

Για να μην ξεχνάμε της ρίζες..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πες τε μου ωρε.. γρικώ καλά, η ίσως γέρασα και με γελούν τα μάτια?
Μιλάτε ωρε αλλιώς θα πάρω το ντουφέκι.
Κι είναι το βόλι μου βαρύ και στην καρδιά σας στέκει.
Α μα εσείς δεν τρώγεστε ούτε ωμοί μα ούτε και ψημένοι
Πια καστα είναι ετούτη εδώ που δε μου απαντάει
Σκιαζόσαστε ωρε να μου το πείτε..
τρέμει το φυλλοκάρδι σας για τετρακόσα χρόνια?
Ουστ να μου χαθείτε φοβητσιάρηδες.]
Μα μόνο έτσι θα ξυπνήσετε μωρέ
Με της χολές που ένα στόμα άπλυτο ξεστόμισε και είπε.
Χα βλέπω σας επηραξεν ετούτη οι κουβέντα.
Ξύπνησε μέσα ο ρωμιός και δεν σηκώνει τέτοια
Έπρεπε να σας θίξω βρε στο ξύπνιο να σας εύρο
Κοιμάστε ακόμη μα εγώ σχολειό κρυφό θα ανοίξω
Να ηρθείτε και να μάθετε γράμματα όπως πρώτα
Ρωμιοί ξυπνάτε ωρε μου καετε πως θέλετε να ρίξω
Έκαμα την ερώτηση μα σεις δεν απαντάτε,
Λες και φωνή δεν έχετε γράμματα να μιλάτε
Πάρτε παράδειγμα ωρε, απ τους τρελούς τους Χιώτες
Δυο-δυο μαζί περπάταγαν ξένο μην κουβαλήσουν
Στα μάτια τούτα τα θολά αυτή είναι πατριώτες
Μη δούνε ξένο να περνά θα τόνε μασήσουν.
Ποιος ήρθε ωρε και μπόρεσε εδώ να μας πατήσει?
Μια φούχτα ήταν αδειανή, μα στη καρδιά λιοντάρια
Δε φοβάμαι ωρε ένα κοπάδι από δαύτα με αρχηγό ένα πρόβατο
Φοβάμαι ετούτο το λιοντάρι που μπροστάρης ήτανε στα πρόβατα
Ναι εγηνηκεν η ώρα να το πω, τον έλληνα φοβάμαι
Γιατί σαν πιάσει κι αντρειωθεί ο φόβος ταξιδεύει
Μη θες εδώ να έρθουνε να πάρουνε την πόλη?
Λιοντάρια που ξυπνήσαμε και φοβηθήκαμε όλοι….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-11-2004