Ταξίδι στο χρόνο

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Η θηλυκή αρχή έχει υποτιμηθεί ή έχει αγνοηθεί στις ημέρες μας. Αν και η γυναίκα απέκτησε δικαιώματα ωστόσο έχασε τη θεική της άποψη.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Σήμερα έκλεισα ένα χρόνο στο stixoi. Σας ευχαριστώ.[/I]


[align=right][I]Για αντρική φωνή[/I][/align]
Βαδίζεις στην άκρη του γιαλού
ανοίγεις την πύλη τ’ ουρανού
τη σκέψη στέλνω σ’ ένα παλιό σκαρί
πριν από μένα το κύμα θα σε βρει.

Ζωγράφισε ο ήλιος μια σκιά
τα ίχνη σβήνουν στην ακροθαλασσιά
πριν να νυχτώσει τραγούδι θα σου πω
ταξίδεψα στο χρόνο να σε δω.

Ποια είσαι και σωπάσαν’ τα πουλιά;
Τι σκέπτεσαι και μ’ έφερες κοντά;
Σε ποιον πλανήτη με είχες πρωτοδεί
στην Αφροδίτη το πρώτο μας φιλί.

Τον κόσμο μου ‘δειξες πως είναι απατηλός
ψεύτικα έκανες όσα μπορώ να πω
λες πως δε θέλεις για άλλα όνειρα ν’ ακούς
το βλέμμα σου με έφερε σε τόπους μακρινούς.

Πού είμαστε; Ποιοι είμαστε; Ανήσυχη η ματιά…
Πού πάμε; Ποιος μας έντυσε μ’ αυτή τη φορεσιά;
Θυμάσαι όσα μαρτύρησε η έναστρη νυχτιά
τα χίλια αστέρια σου ‘μαθαν τ’ αρχαία μυστικά.

Μα δεν προδίδεις, δε μιλάς, μόνο ανασαίνεις και κοιτάς.
Τι κρύβεις στην άκρη του μυαλού;
Και ποια σοφία σε άδυτα ιερού;
Όνομα σου ‘δωσαν μα λες είναι κρυφό
δεν το αλλάζεις σαν πέπλο νυφικό.
Να μη σε βρει ο άνεμος να μη σε βρει ο βοριάς.
Κρυμμένη σαν τη φλόγα με καις και προχωράς.
Βαδίζεις στην άκρη του μυαλού. Μου κρύβεις την χάρη του γιαλού.
Μου δίνεις μα μου παίρνεις πιο πολλά.

Μου πήρες τα παιχνίδια μου και μ’ άφησες γυμνό
χωρίς το σώμα βρέθηκα να μοιάζω με το φως.
Είσαι η μάνα, είσαι η γυναίκα ή αδερφή;
Είσαι η Νύχτα, είσαι η Μέρα ή η Αυγή;

Είσαι αυτή που με γεννά ή μ’ ανασταίνει;
Είσαι αυτή που προσπερνώ όταν κοιμάμαι και ξεχνώ
μα σε θυμάμαι τώρα πια και λέω έρχομαι κοντά
και δε θα φύγω μακριά, ποτέ δε θέλω να σε δω να ‘σαι κλαμένη.

Το όνομά σου δε θα πω να μη σε βρει η νύχτα αυτή η αγριεμένη.
Σωπαίνω τώρα πια κι εγώ, φεύγω μα θα ‘ρθω να σε δω, πριν σε ξεχάσω να δεθώ, αγαπημένη...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2007