Σκοταδι

Δημιουργός: telonio

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]ΣΚΟΤΑΔΙ

Ο Ήλιος βυθίζεται στη νύχτα
Κι οι σκιές στην ψυχή μου μακραίνουν
Μ’ άγρυπνο μάτι στον ορίζοντα ατενίζω
Πρόσφυγες μέρες που ξεμακραίνουν

Προς άγνωστους τόπους σπαρμένους ναυάγια
Σε βέβυλη έρημο τα ερείπια της Ρώμης
Κατά συνθήκη τα ψεύδη, ολέθρια στ’ άδεια
Αντηχούν, τα παλάτια της σκόνης

Και γύρο απ’ τον ίσκιο σου ένα δίχτυ υφαίνει
Η αράχνη, σε τυλίγει σκοτάδι
Κάτω απ’ το φως του φεγγαριού γέρνεις κοντά μου
Παραδομένη στη μοιραία τροχιά μου

Διαμάντια ραγίζουνε θαμμένα στο βάθος
Της σκουριάς, που ποτέ δεν κοιμάται
Στού ξεχασμένου παιδιού το λυκόφως
Που κανείς δεν θυμάται

Χαμογελούμε αυτάρεσκα καθώς βυθιζόμαστε
Έχοντας χάσει του χρόνου το βέλος
Κάτω απ’ τα βλέφαρα της λήθης
Ονειρευόμαστε, ευτυχισμένο το Τέλος[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2007