Ενύπνιον

Δημιουργός: ΘΕΟΣ

εξόριστος λοιπόν γυρνώ. Υπάρχω ;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποιητής , επιζών
εναντίων καιρών
Αιμοβόρων θνητών
θυελλών
...και λοιπόν ;

Τροβαδούρος , σεπτός
στο αμυδρό του το φως
Να γελά και να κλαίει ο χαζός , ο δειλός

Μα εκεί
που κεντά
πάνω στ`άνθη η μέλισσα
Υποψία , λαθραία
Που για χρόνια αμέλησα
Ίσως γιατί
ξένα όνειρα ωφέλησα
γιατί ίσως
έτσι απλά
να το θέλησα

Εκεί , έτσι απλά
Μια φλόγα σπινθήρισε
Άστραψε ....σιγά ....έναν Λόγο ψιθύρισε
Έλα στα νέφη , στους κήπους μου γύρισε
Εδώ , έτσι απλά
Πανσές
μοσχομύρισε
Και μια μουσική με πλημμύρισε

Ιερεύς δι`ημών
εναντίων Θεών
Ψυχοφθόρων κεριών και τα σα εκ των σων

Πατριώτης νεκρός,
συνορεύων εχθρός
Πότε θύτης πότε θύμα μα ποτέ ζωντανός

Μα εκεί που ενώνει το κύμα στη θάλασσα
Μια σκέψη μια ιδέα
Τι χειμώνες σπατάλησα
Ίσως γιατί
Ξένα σύνορα άγγιξα
Γιατί ίσως
έτσι απλά
ίδιους δρόμους περπάτησα

Και εκεί ,
έτσι απλά ,
ένα άστρο τραγούδησε
Διαστέλλεται ... Τι λάμψη ! ....όμως κοίτα ... με νανούρησε
Μα...Όχι όχι , δεν μπορεί , έτσι απλά να φτερούγησε
Δε μπορεί
έτσι απλά
τι φτηνά
που με πούλησε

Ποιητής , ή σχεδόν,
εναντίων καιρών
φυλλοβόλων ευχών
και θαυμάτων πολλών



(31-12-0000)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2007