Φαντασιώσεις (1)

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Φαντασιώσεις (1)</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Φαντασιώσεις (1)</b><p>Δημιουργός: SATANAS<p><i> AVE</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>...Σε ένα τεράστιο υπερπολυτελές κρουαζιερo-πλάνο  απολαμβάνω τον καυτό ήλιο της Καραϊβικής που με χαϊδεύει νωχελικά .Είναι μια καλοκαιρινή ημέρα σαν όλες τις άλλες της ολιγοήμερης άδειας μου , που κυλούν με μουσική, κοκτέιλς και  έρωτα. Πίνω σιγά το μοχίττο μου και το βλέμμα μου ακολουθεί τις κινήσεις μιας υπέροχης λατίνας που με ένα ελάχιστο μπικίνι λικνίζεται ηδονικά στους ρυθμούς της salsa. Με κοιτάει και αυτή, ερωτικά, με τη γλώσσα της νοτίζει τα υπέροχα κατακόκκινα χείλη της την ίδια ώρα που οι ιδρωμένοι γλουτοί της σκαρώνουν αργά , βασανιστικά το παιχνίδι του πάθους. Μα ξαφνικά , ένας  θόρυβος διακόπτει άκομψα αυτή τη μαγική στιγμή. <br />
Ήταν το emob κινητό μου. Το ολόγραμμα της  βοηθού μου της Vienna  προβλήθηκε και ταραγμένη μου είπε να επιβιβαστώ γρήγορα στο Δ - chopper που ερχόταν να με παραλάβει γιατί η επίθεση των Raderians αναμενόταν από στιγμή σε στιγμή. Ο πλανήτης κινδύνευε . Η μητέρα Γη με καλούσε να την υπερασπιστώ για άλλη μια φορά.Η μοίρα G-47 των υπερσύγχρονων Crusaders 4 ήταν έτοιμη και περίμενε τις διαταγές μου. Αν και ο νεότερος μοίραρχος στους 9 γαλαξίες της Ομοσπονδίας, όλοι με εμπιστεύονταν. Ο πτέραρχος Clark με περίμενε στο υπόγειο deck. <br />
- SAT, έχουμε πρόβλημα, μου είπε . <br />
Πρώτη φορά τον έβλεπα έτσι.<br />
-  Ένα πρωτεύον σμήνος Raderiaνων Tsud βρίσκονται σε απόσταση 6q. Το μητρικό σκάφος βρίσκεται κοντά στο νεφέλωμα Γ-18.Δεν πρέπει να πας μόνος σε αυτή την αποστολή. Να σου συστήσω την Μόιρα , την νέα συγκυβερνήτη  σου και...<br />
Τον τράβηξα με τρόπο από το μπράτσο. <br />
- Αρχηγέ , ξέρεις ότι πάντα πετάω μόνος.Γιατί τώρα αυτό ? <br />
- Διαταγές από πολύ ψηλά..Πρέπει να δοκιμαστεί η Μόιρα σε συνθήκες πραγματικής μάχης. Δεν είναι ένα απλό ανδροειδές. Είναι το πιό εξελιγμένο στους 27….<br />
- Ανδροειδές ?? Τον διακόπτω.. Εμένα περισσότερο μου μοιάζει σαν Pin Up girl που ξεπήδησε μέσα από τις σελίδες αυτού του πανάρχαιου περιοδικού που σταμάτησε να κυκλοφορεί μετά το τέλους του Πρώτου Ενδογαλαξιακού Εμφυλίου το γύρω στον 26 αι. , του Playdroid..<br />
Έριξα μια κλεφτή ματιά στη Μόιρα. Πραγματικά. Το ανδροειδές είχε τέλειες αναλογίες. Η λεπτή μέση , διαγραφόταν μέσα από την μπλε στενή στολή της και οι καλοσμιλευμένοι γλουτοί κατέληγαν σε δύο μακριά υπέροχα πόδια. Τα στήθη της , στητά και μεγάλα βασάνιζαν το μπούστο που με αγωνία πάσχιζε  να τα κρατήσει κρυμμένα από κάθε αδιάκριτη ματιά. Τα υπέροχα σαρκώδες χείλια της φανέρωναν ανά διαστήματα ένα δροσερό χαμόγελο που τα παιχνιδιάρικα γατήσια μάτια της το πλαισίωναν δίνοντας μια αίσθηση εξοχής μέσα σε αυτό το γκρι πολεμικό πρωινό. Τα μαύρα μακριά μαλλιά της , σαν έβενος από τον Φαέθονα-Τ2 πιασμένα προσεκτικά σε Χ ήταν η τελευταία πινελιά σε αυτόν τον μοναδικό πίνακα ανθρώπινης επινόησης. <br />
- Εντάξει Μόιρα , καλώς ήρθες , ελπίζω οι γνώσεις σου να μας βοηθήσουν. Σου υπόσχομαι ότι δεν θα είναι ταξιδάκι αναψυχής.. Και ένα σαρκαστικό χαμόγελο ξεγλύστρησε προσεκτικά πάνω από την μικρή ουλή του δεξιού μου χείλους. <br />
- Αναψυχή .. κύριε ? <br />
Ήταν η απάντηση της καθώς τα γατήσια της μάτια κάρφωναν τα πολεμικά μου σχέδια τα οποία ήδη με τριγύριζαν. Το γεμάτο απορία βλέμμα της έκανε το δικό μου να αναζητήσει βιαστικά τον φορτωτή στερεών καυσίμων και το μόνο που κατάφερα να ψελλίσω ήταν <br />
- Πάμε , εμάς περιμένουν.<br />
Κάτι μου έλεγε ότι αυτή η αποστολή δεν θα ήταν μια από τις συνηθισμένες. <br />
- Μόιρα αναλαμβάνεις πλήρη συγκυβέρνηση από την αρχή. Αρχικό τσεκ. Φορτιστές συχνοτήτων , σύστημα αυτόματης πλοήγησης , γεννήτρια ελιγμών , mapping , πρωτογενή οπλικά , οπλικά , σταθεροποιητής , κβαντικός αντιδραστήρας , συστήματα διαφυγής  <br />
- Τσεκ. <br />
- Δευτερογενές. Πλέγματα , συνθήκες GRF <br />
- Τσεκ.<br />
- Έτοιμοι κορίτσια , lets party . Ανοικτή συχνότητα default 45T45 , κλειστή συχνότητα χαιρετισμών , Byrjen  , αναλαμβάνεις υποδιοίκηση <br />
- Ok  SAT , πλέουμε αρχικά σε σχηματισμό Fox μέχρι να συναντήσουμε τους οριοφύλακες και έπειτα 6Β6F πρώτη επιλογή . <br />
- Jerry, ότι και στην προηγούμενη <br />
- No pro SAT<br />
- Nikos κολλημένος στην ουρά της Adreas και περιμένεις σήμα μετά την πρώτη εμπλοκή <br />
- Lets do it SAT .. <br />
- Ok guys , Μόιρα πάρε μας από εδώ.. <br />
- Ναι κύριε … <br />
Το πάρτυ είχε αρχίσει χωρίς εμάς. Δεν ήταν η πρώτη φορά που τους αντιμετώπιζα. Εννιά φορές έχω συγκρουστεί με αυτά τα αποβράσματα του βορείου ημισφαιρίου. Εννιά φορές. Αρκετές για να με επικυρήξουν για 5j μεγαμονάδες. Οι δειλοί... <br />
Οι Raderian είχαν το πλεονέκτημα. Επιτέθηκαν χάρη στα προηγμένα συστήματα συγκάλυψης στους οριοφύλακες του αστρικού συμπλέγματος  Trade Center ΙV θέση που αν κρατούσαν θα έφερνε σε πεδίο βολής  τις πυροβολαρχίες τους από τον στόχο τους. Τη Γη. <br />
Παρακολουθούσα σε όλο αυτό το διάστημα τη παράξενη σύντροφο μου. Παράξενα συναισθήματα κυρίευαν το πειθαρχημένο μου είναι. Ένιωθα μια περίεργη ανατριχίλα σε όλο μου το κορμί. Ανατριχίλα που σε συνδυασμό με την αδρεναλίνη της μάχης πυροδοτούσαν ένα εκρηκτικό μείγμα. <br />
Κάθε τέντωμα του κορμιού της κάθε άγγιγμα των οργάνων του σκάφους , κάθε της βλέμμα έσπρωχνε την σκέψη μου σε πρωτόγονα συναισθήματα και αντιδράσεις. Το σώμα μου ξυπνούσε. Το μυαλό μου όμως έπρεπε να ήταν αλλού(..)<br />
- Εμπλοκή, εμπλοκή Nikos <br />
- Κλίση 5/6 πυρήνας , πυρήνας , 8 – 16 πλάγια , 22-45 αζιμούθιο , <br />
- Μόιρα κλειδώνουμε 5/6 πυρήνας , βολές συγκάλυψης..<br />
- Ακολουθία , ακολουθία… <br />
Η αδρεναλίνη τώρα είναι στο φούλ. Είναι η στιγμή που ότι έχεις μάθει στην ΑΣΠ  και ότι έχεις καρπώσει από την μάχιμη εμπειρία σου πρέπει τώρα να εφαρμοστεί με απόλυτη ακρίβεια. Έχω εμπιστοσύνη στην ομάδα μου , έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. <br />
- SAT , SAAAT xaxaxaaa, αυτός ήταν ο τελευταίος ! … 23 πόντοι SAT , κερνάς.. <br />
Η φωνή πιό μελωδική από ποτέ του γερόλυκου Igor με κάνει να ξεκολλήσω το χέρι μου από τις τορπίλες μοριλίου. Igor και Jerry , τα πιο γρήγορα Crusaders της Ομοσπονδίας. <br />
- Απώλειες ? <br />
- Καμία SAT , μόνο 4 freelancers με ανδροειδή , καμμία απώλεια … <br />
Κοίταξα με ένα ίχνος ντροπής την Μόιρα. Πιό όμορφη από την πρώτη φορά που την αντίκρυσα,  επαναπροσδιορίζει τα κυκλώματα οπλισμού. Ξέρει ήδη χωρίς να προλάβω να την διατάξω ποιός είναι ο επόμενος στόχος. <br />
- Κύριε  Iggy , κύριε  Jerry μαζί μου σε Δ , πάμε για την μαμά ,  Κύριε Byrjen  τους γυρνάς πίσω , καλή δουλειά Nikos. <br />
Ο Nikos το φιλαράκι από την πατρίδα δεν μίλησε. Αυτή ήταν η τελευταία του μάχιμη αποστολή. Η αίτηση του στο πρόγραμμα γαιοποίησης του πλανήτη Η-82 είχε γίνει  δεκτή και σε μερικούς  μήνες θα έφευγε με τη γυναίκα και τα παιδιά του ως έποικος σε έναν ξένο και αφιλόξενο κόσμο. Καλή τύχη Niko σκέφτηκα. <br />
- Ευχαριστώ SAT , καλή αντάμωση μου είπε από την ανοιχτή συχνότητα , διαβάζοντας τη σκέψη μου.<br />
- Lock , στόχου  guys ας τελειώνουμε ..<br />
Kαι μια ακολουθία από τορπίλες μοριλίου διαγράφοντας μια σύντομη φωτεινή πορεία από τα τρία σκάφη μας κατέληξε με πλήρη επιτυχία  τον στόχο δημιουργώντας μια απόκοσμη λάμψη η οποία θα μπορούσε να γίνει ορατή q μακριά.<br />
- Bulls eyes κύριοι , lets go home.. <br />
- Jeronimoooo …<br />
…H νικητήρια ιαχή του Jerry , καθώς απομακρυνόταν και χανόταν στην μονότονη ρότα του γυρισμού. <br />
O Iggy μια ζωή τζογαδόρος :  <br />
- Έλα  SAT , όποιος φτάσει πρώτος ως τη Luna II , 5 πόντοι στοίχημα…και εξαφανίζεται στην ίδια λαμπερή πορεία …<br />
- Όχι τόσο βιαστικά μοίραρχε ( ! ) <br />
H Μόιρα στέκεται από πάνω μου κοιτώντας με ένα ηδονικό βλέμμα που υπόσχεται τα πάντα. - Ας τους να φύγουν…<br />
Κάθεται πάνω μου. Λύνει τα υπέροχα μακριά μαλλιά της και με ένα σκίρτημα του κεφαλιού αφήνει να φανεί ο υπέροχος μακρύς λαιμός της. Παρακολουθώ ανήμπορος να αντιδράσω. Με τα μακριά της δάχτυλα ανοίγει τα stitch του μπούστου της φανερώνοντας ακριβώς μπροστά στα μάτια μου του υπέροχο στήθος της. Οι ρώγες της σαν άγρια βατόμουρα σκληρές και καλοζυγιασμένες φανερώνουν τον πόθο που κρύβεται μέσα τους. Τα δάχτυλά μου παίζουν μαζί τους και η γλώσσα μου τις ρουφάει πότε λαίμαργα πότε αργά και βασανιστικά . Με τα χέρια μου ξεκουμπώνω αργά-αργά την ολόσωμη στολή της και το αγαλμάτινο κορμί της προβάλει μπρος μου σαν λάφυρο , σαν μακρινός ανεξερεύνητος κόσμος. Την βάζω στην κονσόλα και το στόμα μου είναι τώρα ανάμεσα στα μυρωδάτα πόδια της. Την ρουφάω ολόκληρη. Με το ένα μου χέρι διατηρώ την σκληράδα στις ρώγες τις και με το άλλο μου χέρι χαϊδεύω τους σφιχτούς γλουτούς της.<br />
Είναι σαν ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Δεν χορταίνω να την ρουφάω καθώς κραυγές ηδονής της ξεφεύγουν πάνω στο πάθος. Καθώς την τελειώνω νιώθω το κορμί της πάνω στο δικό μου να διαπερνάται από ένα ηλεκτρικό κύμα και το μυαλό της μάταια να προσπαθεί να κρατήσει τον έλεγχο. Βαρύτητα δεν υπάρχει. Καθώς με έχει πάρει μέσα και με ρουφάει με τα υπέροχα σαρκώδη χείλη της κοιτώντας με στα μάτια , εγώ συνεχίζω και τις χαϊδεύω τις υπέροχες ρώγες της. Με το ένα της χέρι με κρατάει σφιχτά και επιδέξια κάνοντας απαλές μα ταυτόχρονα παθιασμένες κινήσεις και με το στόμα της με κάνει όλο και πιο σφιχτό , έτοιμο να την γεμίσει , να την κάνει να φτάσει στην απόλυτη ηδονή. Την ξαπλώνω σε ένα μαλακό στρώμα και μπαίνω αργά και βασανιστικά μέσα της. Χωρίς να την κουράσω , άλλοτε υπομονετικός , άλλοτε πιο βίαιος συνεχίζω  να την γεμίζω , και ταυτόχρονα - άλλοτε την φιλώ παθιασμένα το στόμα και πίσω από το λαιμό  , άλλοτε της ρουφώ τα στήθη με λαχτάρα , και με τα χέρια μου που δεν σταματούν να ταξιδεύουν πάνω στο γυμνό κορμί της προκαλώ ρίγες πρωτόγνωρες. Την γυρνώ από πίσω και την απολαμβάνω. Τα οπίσθια της, τέλεια  , καλοσμιλευμένα  με δέχονται μέσα καθώς με το ένα υπέροχο και μακρύ της πόδι πάνω στην κονσόλα χειρισμού διευκολύνει την διείσδυση. Της χαϊδεύω την πλάτη και με μικρές δαγκωματιές την κάνω να εκτινάσσεται πολύ πέρα από τα όρια της ηδονής που είχε αυτή θέσει. Τελειώνει με δύναμη και μετά από λίγα λεπτά χαλάρωσης με βάζει πάλι στο φιλήδονο στόμα της για να  χορτάσει ξανά και ξανά ενώ με το ένα της χέρι μου χαϊδεύει τις ρώγες κάνοντας με να φτάσω στην απόλυτη έκσταση. Την σηκώνω και καθώς κάθομαι σε μία αναπαυτική καρέκλα κάθεται πάνω μου και αρχίζει να κινείτε. Πάνω κάτω καθώς έχω τα στήθη της μέσα στα χέρια μου ρουφώντας αχόρταγα τον ιδρώτα της. Πάνω κάτω καθώς την κρατώ με πάθος από τη μέση και την καθοδηγώ όποτε χάνει τον έλεγχο. Γυρνάει και συνεχίζει τις ίδιες κινήσεις ενώ της χαϊδεύω τον υπέροχο λαιμό και τα μαλλιά της. Πάνω κάτω έως ότου μια κραυγή απόλυτης έκστασης  , μια αλληλουχία πολλών ταυτόχρονων δυνατών οργασμών ξεπηδούν από τα σωθικά της. Πριν καλά-καλά ηρεμήσει είμαι και πάλι ανάμεσα στα πόδια της και ρουφώ τους υπέροχους χυμούς της. Τρέμει το κορμί της. Τρέμει πλέον σε κάθε άγγιγμά μου και καθώς η γλώσσα μου βρίσκεται μέσα της και το στόμα μου την ρουφά συνεχώς φτάνει για άλλη μια φορά στο σημείο της υπέρτατης έκστασης. Χάνοντας και οι δύο τον έλεγχο καθώς είμαι για άλλη μια φορά όλος μέσα της και μπαίνω όλο και πιο γρήγορα όλο και πιό δυνατά , την περιμένω και λίγο πριν φτάσει στο χείλος της απόλυτης προσμονής τελειώνουμε και οι δύο δυνατά , ιδρωμένοι  εκστασιασμένοι  , γνωρίζοντας την απόλυτη ηδονή. Συνεχίζω να την φιλώ γλυκά , συνεχίζω να την χαϊδεύω . Ο αυτόματος θα μας γυρίσει πίσω , σε μερικές εβδομάδες θα γυρίσουμε μιας και ρύθμισα την ταχύτητα κάτω από 1w . <br />
Ως τότε έχω πολλά ακόμη να μάθω για την υπέροχη Μόιρα....    <br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2007</td><td valign=top></td></table><br />