Μη λυπάσαι

Δημιουργός: ivikos

Αδυσώπητες οι κραυγές του μέλοντος...και χωρις αυτήν...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απομακρύνθηκες και σ’ είχα τόσο ανάγκη
αφού είχα βγει τη λησμονιά να πολεμώ
σε ποιο της πίκρας οχυρώθηκες φαράγγι
σε ποια λιμάνια πήρες σβάρνα το καημό

Μη λυπάσαι
που ο καιρός προμηνύει μπουγάζι
που το γεια σου βαθιά με τρομάζει,
μη σε νοιάζει.
Μη λυπάσαι
που σε άλλους γιαλούς ταξιδεύεις
που με τ’ όχι νυχτιές με παιδεύεις,
που αλαργεύεις.
Μη λυπάσαι
που το αντίο σου έμοιαζε φόνος
που με λοιώνει η πίκρα κι ο πόνος,
που είμαι μόνος.

Ανηφορίζαμε μαζί, και στη διχάλα
που έπρεπε δρόμο να διαλέξεις μη χαθείς
σου είπα δίπλα μου ναρθείς, φέρνει ψιχάλα,
μα συ μου αρνήθεις και δεν ήθελες ναρθείς



Μη λυπάσαι
που ο καιρός προμηνύει μπουγάζι
που το γεια σου βαθιά με τρομάζει,
μη σε νοιάζει.
Μη λυπάσαι
που σε άλλους γιαλούς ταξιδεύεις
που με τ’ όχι νυχτιές με παιδεύεις,
που αλαργεύεις.
Μη λυπάσαι
που το αντίο σου έμοιαζε φόνος
που με λοιώνει η πίκρα κι ο πόνος,
που είμαι μόνος.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2007