Ανελέητα δεσμά

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα στιχοοικογένεια.. 10 ευρώ το μήνα ο καθείς Χ 16.000+ μέλη =??... έρανος.. αφού με βλέπω στο δρόμο σε λίγο !

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κέρνα με κόκκινο κρασί.. σε πέτρινο ποτήρι
Δώς μου να πιω.. και πιες κι εσύ.. προτού η νύχτα γείρει...

Στάξε το αίμα σου ζεστό.. στα χείλη μου επάνω
Για να σου πω το " Σ' αγαπώ ".. κι ύστερα.. ας πεθάνω...

Παίξε του πόθου μουσικές.. της ηδονής.. της θλίψης
Αφού το ξέρω το πρωί.. πως θα μ' εγκαταλείψεις...

Δώσε μου φως για μια βραδιά.. την πιο γλυκιά του κόσμου
Μυαλό.. καρδιά μου έκλεψες.. για να γενείς δικός μου...

Πάρε με στις παλάμες σου αγνά.. σαν πεταλούδα
Κι ύστερα δώς μου το στερνό.. πικρό φιλί του Ιούδα...

Κάλλιο να μην σ' αντάμωνα !.. Μισώ τον εαυτό μου !
Καυτό νερό ο πόνος σου πάνω στο πρόσωπό μου...

Μα δεν ρωτά ο Έρωτας.. τις σάρκες μαστιγώνει
Με ανελέητα δεσμά δύο ψυχές ενώνει...

Κι ύστερα πέφτουμε στη γη.. σε δίκοπα μαχαίρια
Εμπρός γκρεμός.. πίσω σιωπή.. και πληγιασμένα χέρια...

Απάντησέ μου Έρωτα.. λοιπόν : Τί θ' απογίνω ;!
Μ' άναψες φλόγες στην καρδιά.. κι ερείπιο θα μείνω !...

Κι εκείνος.. τί σου έφταιξε ;!.. Τον Άδη έχεις φίλο ;!
Εύα εγώ.. Αδάμ αυτός.. και δάγκωσε το μήλο...





12-10-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-10-2007