Τί θέλεις κι έρχεσαι ;

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλησπέρα σας.. μαύρη η δική μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βράζει το αίμα μου.. οι στίχοι μου πονούν
Μέσα στην Κόλαση με ρίξανε.. του Δάντη
Μα δεν μιλούνε πια.. μονάχα σιωπούν
Κι εγώ μονάχη ισορροπώ σε κοφτερό διαμάντι...

Θεριά ανήμερα οι άνθρωποι στη γη
Σάρκες ορέχτηκαν απ' τις βαθιές πληγές μου
Ασθενική μες στην καρδιά μαρμαρυγή
Οι τόσες μάταιες.. πικρές επιλογές μου...

Τί θέλεις κι έρχεσαι κοντά μου ;.. Τί ποθείς ;
Μες στα σκοτάδια η ζωή μου ζυμωμένη
Όσα στερήθηκα να ζήσεις.. να χαρείς
Χίμαιρα είμαι.. ποταπή.. καταραμένη...

Πώς τα λουλούδια σου τα μάρανα εγώ ;
Πώς σ' αδιέξοδα σ' οδήγησα θανάτου ;
Μες στον Αχέροντα θα πέσω να πνιγώ
Μήτρα μου ήταν φονική η αγκαλιά του...




13-10-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2007