χαϊδεμένη ομορφιά

Δημιουργός: p0dhlatadixwsfr3na

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

σαν βεγγαλικό που σπάει
σαν κερί που λοιώνει και πονάει
το ονομά σου στα χείλη μου βολτάρει
και στάσει κάνει το σάλιο μου να πάρει
κι όταν η δίψα με σκοτώσει
το αλκοολικό σου βλέμμα σ'ένα μπλόκο έχει σταματήσει
γλυκό σαν κόκκινο φουστάνι
και αλμυρό σαν χόρτο βγαλμένο απ'τη στάνη
μοιάζει με φώς που ψάχνει σκοτάδι να νικήσει

μ'ένα πινέλο μια μπογία και με ιδρώτα
δάκρυα αίμαι και χρυσή αναπνοή
χώμα νερό και μ'έρωτα
το θεϊκό σου σώμα ψάχνω ν'αναστήσω
στο πλαί μου να γύρει, να κάνει συντροφιά
σ'ένα παράξενο παιδί σκοτεινό
που ψάχνει μια ακτίδα έστω κι από 'να κεραυνό
πλυμμήρα με τη ψυχή μου μ'έχει ρημάξει
και χαιδεύω την όψη και τη δική σου λάμψη

μοιάζει με όνειρα που σιγά σιγά στεριώνει
μέσα απο ανέμου και παγερό λευκό πικρό χιόνι
μ'ένα καιρί και πάγο σε ζωγραφίζω
βάφω με αίμα τη μεγάλη σου ψυχή
θέλω να βρώ συστατικό σε 'σένα να ανήκει
και κλωνοποίηση να κάνω ότι μου έχεις αφήσει
μια δεύτερη σαν και 'σένα για παρέα
συντροφιά χωρίς ποτέ να φτάνει σε εσένα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2007