Υπερξεφτίλιση λογικής κ απρόσμενων συναισθημά

Δημιουργός: AGGE, Άγγελος

Ο έρωτας κάποια στιγμή περνάει, ταξιδεύει. Ταξιδεύουν οι μέρες σα χελώνες νεκρές.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αταξινόμητα στοιχεία διαφθοράς και απαξίωσης
προβάλλονται απόψε σε ώρες πανικού και δυσοσμίας
εξυπηρετώντας δραστικά τα σπασμένα φεγγάρια που μαλώνουν.
Μικρομεγάλα χτυπήματα υποβάλλονται στη σφαγή
σε ώρες που ο πόθος ξαναγεννιέται,
υποβαθμίζοντας και πάλι τον αέρα.
Δακρυσμένα μάτια γεμάτα φωτιά,
σαπισμένα στολίδια που σπάνε,
αίμα που τρέχει αργά στο δωμάτιο,
πολλές οι ψυχές που κοιμούνται στα άστρα.
Πως, λοιπόν, τη σάρκα μου να αγγίξω?
Μέσα σε τόσες διαφορές και απουσίες,
μία θα είναι πάντα η κραυγή,
δύο τα μάτια που ψαχουλεύουν αναμνήσεις,
τρία τα όνειρα που ράγισαν τις μέρες του αναστεναγμού.
Μα τον ήχο που σπαράζει δοξασμένα,
λίγοι τον άκουσαν και ψάξαν τη βουή.
Πόσα τα γράμματα που έσκισε χέρι του θανάτου
και πόσα δεν ανοίχτηκαν ποτέ;
Άπλωσε απαλά σιωπηλές παραισθήσεις,
παραμουρμούρισε στου δρόμου τα κοκάλινα σοκάκια
και διψασμένα κράτησε σφιχτά το παράθυρο.
Κι όλα κάτω από έναν ήλιο δυνατό και κρύο.
Κρύο σα τη σκληρή βρωμιά που καθιζούσε στις αυλές,
κρύο σα τον αέρα που αρνείσαι να αναπνεύσεις.
Παράμερα ξεφύλλισε το ημερολόγιο της μοναξιάς,
περιπλανώμενος στο άπειρο ενός κενού αντικειμένου.
Εκ του παρόντος το παπιόν,
και ευτυχία κοιμόμενη σε αποδιοργανωμένα σώματα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-10-2007