Γυναίκα

Δημιουργός: oulaloum, Αντώνης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυναίκα

Μες απ’ τα μάτια της θ’ ανασαίναμε τη ζωή
Ελαφρά σα να ‘χει καθίσει πάνω μας κάποιο χνούδι
γαλήνης
Σα να ‘χει διαγραφεί πια
κάθε πράξη μας
Σα να βρήκαμε την πιο στερεή αρχή
Απ’ τα όνειρα της θ’ αντικρίζαμε τον ολοκαίνουριο
Κόσμο, όπως τα παιδιά ζητάν την αλήθεια
Ή όπως ξεχάσαν να ζήσουν οι τυχεροί.
Οι παλίρροιες θ’ ανέβαιναν ως τους μηρούς
της, στο δρόμο για την μέθεξη με τα αιώνια πάθη μας
όπως η ηρεμία συνορεύει με μια καταιγίδα.
Μέχρι να γίνει άστρο θα χαρίζει
φως απλόχερα.
Μες την παλάμη της θα νοιώθαμε τις πνοές των
ανέμων και τα καλοκαιρινά βράδια.
Που και που κάποιο στίγμα στο στερέωμα
θα φαντάζει γλάρος
Ο απαλός ήχος, θα ήταν η άμμος στα δάκτυλα της
και η δροσιά στα στήθη της που
καταφέρνει τους χειμώνες
Το τελευταίο όνειρο θα πρωτεύσει κάποτε.
Πάνω στα μαλλιά της θα κατρακυλούσαν οι έρωτες.
Δίχως απορία και έκπληξη,
θα παραδίνονταν απαλά στην εύκολη πορεία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2007