Όταν έγινε τάφος ο Πηνειός Δημιουργός: Ίμερος, Μιχάλης Κάρος 19 χρόνια μετά από το δυστύχημα στον Πηνειό. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Τον ΄λέγαν Φάνη
εκείνον τον ψηλό
χαιρόσουν να τον βλέπεις
να παίζει στο χωριό
παρέα με την Δώρα
την Λένα, την Αννιώ
τον Τάκη, τον Δημήτρη
κι ακόμα άλλους διό
στην άλλη την παρέα
του Λάκη του χοντρού
ήταν και μια ωραία
π' άρεσε του Δημητρού
πείσματα του έκανε
τον ήθελε σιμά της
να τριγυρνά στη φούστα της
τρελό για τ' άρωμά της
μετά το πρώτο μάθημα
την ώρα του Προκόπη
του γυμναστή τους δηλαδή
φάνηκε κι η Πόπη
ξανθή ψηλή και άνετη
σίμωσε κοντά του
την ώρα που ξεκίναγε
να πει τα χωρατά του
τα έχασε δε μίλησε
του πήρε τη λαλιά
καθόταν και την κοίταγε
του ΄πέφταν τα γυαλιά
χαμπάρι τον επήρανε
οι άλλοι στην παρέα
και η καζούρα έφτασε
και μέχρι την Περέα
Ήταν χαρά θεού
οι ώρες στο σχολειό
κι όλοι μαζί παρέα
ξανά για το χωριό
στο δρόμο που γυρνάγανε
εκείνη την ημέρα
το φλέγον θέμα ήτανε
που πάνε παρα πέρα
για εκδρομή πενθήμερη
λέγανε διαδώσεις
και άλλες φήμες ήτανε
για εκδρομές σε δόσεις
ανάψανε τα πνεύματα
΄πέσαν σωρό προτάσεις
μέρη κοντά και μακριά
βουνού μα και θαλάσσης
και τελικά το βρήκανε
που θέλανε να πάνε
που 'χε ζωή νυχτερινή
και κλαμπ για να γυρνάνε
εκεί χωρίσαν τελικά
απόφαση σαν πήραν
και η προσμονή για εκδρομή
τους βρήκε ξύπνιους το πρωί
νωρίς-νωρίς σαν φτάσανε
πιάσανε τους συμμαθητές
για ότι αποφασίσανε
να πείσουν τους καθηγητές
δια βοής ψηφίσανε
πως συμφωνούν κι άλλοι
κι η εκδρομή θα ήτανε
η πιο καλή απ' άλλη
οι ετοιμασίες άρχισαν
λεφτά για να μαζέψουν
ημερολόγια τύπωσαν
και βγήκαν να πουλήσουν
όσο οι μέρες έφταναν
κοντά ν' αναχωρήσουν
ο πυρετός μεγάλωνε
κόντεψαν να λαλήσουν
έφτασε τελικά
εκείνη η άγια μέρα
κι αναχώρησαν το πρωί
με κέφι με αέρα
οι συμβουλές ένα σωρό
από γονείς κι από δασκάλους
για να προσέχουν τα παιδιά
αυτούς μα και τους άλλους
ότι γινόταν στην αυλή
συνέχισε στο λεωφορείο
και πριν το καταλάβουνε
μέσα στον δρόμο ενα-δύο
η διαδρομή τους έξοχη
η πλάκα τους μεγάλη
και οι καθηγητές τους φώναζαν
¨μας πήραν το κεφάλι¨
το μέρος που σταθήκανε
ήταν πολύ καλό
κι μέρες που περνάγανε
μετράγανε για διό
το τελευταίο βράδυ τους
έξω πολύ το 'ριξαν
και πήρε και ξημέρωνε
πίσω σαν γυρίσαν
αργά ξυπνήσαν το πρωί
το γυρισμό να πάρουν
μα ήταν βαρύ το βήμα τους
δε ΄λέγαν να σαλπάρουν
ο δρόμος ήτανε βαρύς
το κέφι τους πεσμένο
με τη φωνή τους χαμηλή
και βλέμμα λυπημένο
κάποιο προαίσθημα κακό
τους έπνιγε από ώρα
κοιτάγανε τον οδηγό
το τι θα κάνει τώρα
που 'ρθε η ώρα η κακή
στον τόπο τους πριν φθάσουν
λίγο πριν βγουν απ' τα στενά
τα Τέμπη να περάσουν
το τράνταγμα ήταν δυνατό
στριγκλιά από λαμαρίνα
λες και πηγαίναν για χαμό
για μακελειό και σκοτωμό
ούτε να δούνε πρόλαβαν
μα ούτε και να σκύψουν
ούτε ευκαιρία βρήκανε
τα μούτρα τους να κρύψουν
το νοβοπάν τους θέρισε
τους έκοψε το νήμα
κι απ' τη ζωή τους χώρισε
τους έχωσε στο μνήμα
και όσοι απομείναν τελικά
απ' όλη την παρέα
μισή ψυχή θα κουβαλούν
και θα θρηνούν μοιραία
έχει ερημώσει το σχολειό
έπεσε βουβαμάρα
κι ούτε χαμόγελο αχνό
ούτε μια κουταμάρα
ήρθαν κανάλια ένα σωρό
εικόνες να μαζέψουν
και να τις δείξουν στο γυαλί
και όλοι να χαζέψουν
κι ο πόνος έφευγε με μιας
οργή έπιασε να φουσκώνει
τα μοιρολόγια κόπασαν
και ο θυμός φουντώνει
σαν τα κοράκια έπεσαν
να μάθουνε ρωτάνε
τον πόνο των γονιών
το δάκρυ κυνηγάνε
μα εκείνοι πιο σκληροί
κάνανε στη στιγμή τον πόνο πέρα
στο διάολο τους έστειλαν
και ακόμα παραπέρα
μόνοι στον πόνο έμειναν
να κλάψουν να θρηνήσουν
να σκίσουνε τα ρούχα τους
και τον καημό να πνίξουν
ένας στου άλλου αγκαλιά
να πέσει και να κλάψει
και τον βουβό τον πόνο του
τριγύρω να μοιράσει
ευθύνες που να ρίξουν
γιατί, ποιον να ρωτήσουν
που οι ανθοί τους έσβησαν
ακόμα πριν καρπίσουν
βαθειά μα και αγιάτρευτα
σε ξύλο χαραγμένο
σαν τραύμα που δεν έκλεισε
κι έμεινε κακοφορμισμένο
μα τα σημάδια της ψυχής
δεν κλείνουν δεν περνάνε
κι όσο υπάρχει άδικο
πιο έντονα πονάνε
μια μάνα μοιρολόγαγε
έκλαιγε το χαμό της
κι έριχνε φταίξιμο σ' αυτήν
που έχασε το γιό της
είχα προαίσθημα κακό
δεν ήθελα να πάει
όμως μια τέτοια εκδρομή
κανείς δεν την ξεχνάει
φταίω εγώ που σ' άφησα
στο δρόμο αυτό τι κρίμα
συγνώμη αγγελούδι μου
που σ' έστειλα στο μνήμα
οι μήνες πέρναγαν γοργά
κλείσανε κι όλας έξι
της τιμωρίας το πρωί
δεν έλεγε να φέξει
νεκρολογίες όλοι γράφανε
λόγια παχιά και άδεια
ένοχους τάχα βρήκανε
να σβήσουν τα σημάδια
ευθύνες τους απόδωσαν
στη φυλακή τους 'χώσαν
και πριν περάσει ο καιρός
τη λευθεριά τους 'δώσαν
λες και σκοτώσανε σκυλί
και όχι τα παιδιά μας
λες και ξερίζωσανε μαλλί
και όχι την καρδιά μας
Νεκροί είναι οι,
Ευαγγελία Θ. Γάτου Ετών 16
Αναστασία Π. Παυλίδου Ετών 16
Περιστερά Ι. Ουστά Ετών 16
Γεωργία Δ. Τραπεζανλή Ετών 16
Σταύρος Δ. Κανελλόπουλος Ετών 15
Ηλίας Π. Τσολερίδης Ετών 16
Παναγιώτης Κων. Μουρατίδης Ετών 16
Ανδρέας Χ. Αθανασιάδης Ετών 16
Χριστίνα Ε. Σταματέλλου Ετών 16
Ιωάννης Κ. Τριανταφυλλίδης Ετών 16
Βασίλειος Ν. Παπαδόπουλος Ετών 16
Ευανθία Κ. Ψαλίδα Ετών 16
Δημήτριος Α. Κοσμίδης Ετών 15
Κωνσταντίνος Α. Θαλαλαίος Ετών 16
Γεσθιμανή Ζ. Σταφυλίδου Ετών 16
Σάββας Λ. Παναγιωτίδης Ετών 16
Αθανάσιος Μαρκανταράς Ετών 16
Γιώργος Κ. Μήτσκας Ετών 16
Ιωάννα Θ. Καστίδου Ετών 16
Δημήτριος Θ. Σίγγας Ετών 16
Όλγα Αγγελίνα Ετών 15
Αξίζει να δείτε το http://www.seasyp.gr/lightacandle/index.htm
Από κάποιο μπλογκ ο "asymvivastos" λέει.
Βαριές ποινές επέβαλε την Παρασκευή το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο του Βόλου στους πέντε από τους έξι κατηγορούμενους για την υπόθεση του τροχαίου δυστυχήματος των Τεμπών, που σημειώθηκε τον Απρίλιο του 2003 και στο οποίο βρήκαν τραγικό θάνατο 21 μαθητές και μαθήτριες από το Μακροχώρι Ημαθίας.
Το δικαστήριο επέβαλε 19 χρόνια κάθειρξης στον οδηγό της νταλίκας Δημήτρη Ντόλα και 18 χρόνια στον ιδιοκτήτη της νταλίκας και υπεύθυνο του τμήματος φόρτωσης και μεταφοράς της εταιρείας «Ακρίτας ΑΕ» Φώτη Καβελίδη.
Επίσης, επέβαλε 14 χρόνια κάθειρξης στον συνδιοκτήτη της νταλίκας Αναστάσιο Καμέα, 13 χρόνια στον γενικό διευθυντή της εταιρείας «Ακρίτας ΑΕ» Πολυχρόνη Δαδαβούνη και 13 χρόνια στον διευθυντή του εργοστασίου Δημήτρη Χαμπούρη.
Για τον αποθηκάριο του εργοστασίου της εταιρείας, Μωυσή Αλεξάκη, το δικαστήριο έκρινε ότι οι ευθύνες του είναι σε βαθμό πλημμελήματος και η ποινή φυλάκισης που του επιβλήθηκε είναι τεσσάρων χρόνων και 8 μηνών.
Για τους κατηγορούμενους υπάρχει και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων, τέσσερα χρόνια το ανώτατο και δύο το ελάχιστο.
Επίσης, το δικαστήριο αναγνωρίζει ότι υπάρχουν ποινικές ευθύνες για τον πρόεδρο της «Ακρίτας ΑΕ» Αθανάσιο Σαράντη, αλλά και την τότε διευθύνουσα σύμβουλο Λουκία Σαράντη, και νυν αντιπρόεδρο της εταιρείας.
Στο μεταξύ, ένταση σημειώθηκε στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα του δημαρχείου του Βόλου -πριν την έναρξη της δίκης- όταν οι γονείς των θυμάτων θέλησαν να αναρτήσουν το πανό με τις φωτογραφίες των 21 παιδιών που χάθηκαν στο τροχαίο δυστύχημα. Η αστυνομία δεν το επέτρεψε, με αποτέλεσμα να προκληθεί αναστάτωση.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αυτές οι ποινές ουσιαστικά θα εκτελεστούν ή απλώς ανακοινώσαν τα νούμερα για τα μάτια του κόσμου ;
Θέλω να πω, υπάρχει αναστολή, εγγύηση...Θα κάνουνε στενή οι τυπάδες ή θα μπούνε 6 μήνες και μετά θα τριγυρνάνε ελεύθεροι. Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2004 | |