Η νοσταλγία του μετανάστη

Δημιουργός: agrampeli

Αφιερωμένο σε όλους τους μετανάστες

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η νοσταλγία του μετανάστη

Μέσα στο κοιμητήριο
Με πάν τα βήματα μου
Ψάχνω να βρώ τα μνήματα
Γιά πρόσωπα δικά μου

Με βρήκε εις την ξενιτιά
Μακρια ο θάνατος τους
Με ραγισμένη την καρδιά
Κοιτώ για το δικό τους

Σε ένα μνήμα που έβρηκα
Βλέπω Σταυρό σπασμένο
Και το καντήλι του σβηστό
Νάναι χορταριασμένο

Με πόνεσε η καρδούλα μου
Τα μάτια μου βουρκώσαν
Κι οι αναμνήσεις στό μυαλό
Παλιά μου φέραν τόσα

Η θύμηση μου πέταξε
Στα παιδικά μου χρόνια
Που σαν πουλί κελάηδαγα
Εις τών δεντρών τα κλώνια

Τα χρόνια όμως πέρασαν
Με εχουν πιά μεστώσει
Και ο καιρός στους ώμους μου
Πολλά μ΄έχει φορτώσει

Η νοσταλγία με τραβά
Μου τρώει το μυαλό μου
Και τώρα στα γεράματα
Γυρίζω στό χωριό μου

Αλλά απ΄όσους άφησα
Δέν βρήκα πιά κανένα
Τα βήματα μου ακολουθώ
Ξανά πίσω στα ξένα

Γιατί εδώ ερίζωσα
Σαν γέρικο πλατάνι
Και τα παιδιά μου στην σκιάν
Να κάθονται μου φτάνει

13--9--2007

Ναταλία Μίτσιου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-10-2007