Δενδρογαλιά

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Χθεσινοβραδινές αδικαιολόγητες ανασφάλειες.. Καλημέρα στιχοπολιτεία...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κρύο την ψυχή μου διαπερνά
Κρύο απροσπέλαστο σου λέω !
Έρημη γυναίκα.. καλαμιά
Έπεσα στα πόδια σου και κλαίω...

Άδικη η κάθε σου σιωπή
Ντύνει με ελπίδες τ' όνειρό μου
Ποιός ν' ακούσει μίαν ιαχή ;
Στέρησες κομμάτι στο πλευρό μου...

Άφωνη.. μικρή δενδρογαλιά
Γείρε και στο σώμα μου τυλίξου
Μπήξε και τα δόντια σου βαθιά
Στάθηκα ανώφελη μαζί σου...

Κι αύριο με δάκρυ να λουστείς
Ίδιο το ξημέρωμα κι η δύση
Πρόσεξε αγάπη μην κοπείς
Ένα μου φιλί θα σε ραγίσει...

Κι όλοι μου φωνάζουν δυνατά :
" Άπιστον τον έρωτα πουλάει ! "
Μ' αν με ξέχασε σε μια νυχτιά
... Πώς το άντεξε να μ' αγαπάει ;!...




18-10-2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2007