Εκείνο το Πάσχα

Δημιουργός: Ίμερος, Μιχάλης Κάρος

ενα ατύχημα το Πάσχα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πέμπτη, 6 Μαΐου 2004

ήμουν εκεί
τον έβλεπα να φεύγει
και η καρδιά μου σφίχτηκε
περήφανη και στέργει

φαντάρο τον εντύσανε
του μάθανε και βήμα
η λυγερή κορμοστασιά
στολίστηκε με σήμα

δεν θα 'ναι πια σιμά
ν' ακούω τη φωνή του
και θα περνούν μέρες πολλές
πριν να χαρώ και πάλι τη μορφή του

κάτι άστραψε στον νου
με πήγε χρόνια πίσω
τότε που βρέφος τον κρατώ
απαλά μην τον ξυπνήσω

επήρε και μεγάλωνε
τον έβλεπα να τρέχει
και του σχολιού του τα γραφτά
μου δείχνει πως τα έχει

πρώτος να τρέχει στην αυλή
πρώτος και στην μπάλα
πιο πίσω στα μαθήματα
πιο πίσω και στα άλλα

τις τρίχες πια που έβγαλε
τις λένε και μουστάκι
παντελόνια μου εζήτησε
δεν θέλει κοντοβράκι

ξαφνικά σα γύρισα
και πάλι στα καλά μου
είχε χαθεί απ' τη ματιά
στο γύρισμα του δρόμου

οι μέρες έγιναν πολλές
μαύρισε η καρδιά μου
δεν είχα μάθει να κρατώ
τα συναισθήματά μου

έσωσε κι ήρθε να μας δει
εγέμισε το σπίτι
ετοιμασίες ένα σωρό
μήπως και κάτι λείπει

πάλι σε λίγο έφυγε
ψυχές μας λυπημένες
και το μυαλό μου έτρεξε
σε μνημες ξεχασμένες

τότε κι εγώ στα νειάτα μου
φαντάρος στο ποτάμι
τα δύσκολα επέρναγα
μη ξένος και εκδράμει

γι αυτό και ήμουν ήσυχος
σ' εκείνο το ποτάμι
ήξερε κι αυτός
τι έπρεπε να κάνει

το πάσχα ήταν κοντά
είχαν πολλά νακάνουν
κόσμος θα 'ρχότανε πολύς
έπρεπε να προκάμουν

μα κάτι λείπει από κει
το χώρο που γιορτάζει
μια γαλανή περήφανη
σημαία να κοιτάζει

στο χώρο σύνταξης παιδιά
χεράκι ποιος θα βάλει
εγώ, εγώ κι εγώ
εφώναξαν και άλλοι

ήταν αγνοί και πρόθυμοι,
μια μέρα σαν τις άλλες
με βαρετή εκπαίδευση
ποιος θέλει να περάσει

τύχη κακή τους έμελε
τύχη που θα ριμάξει
κορμιά, στρατό που ήθελε
να βάλλει λίγη τάξη

ηλεκτρικό δρεπάνι έπεσε
στο σώμα τους απάνω
όταν σηκώσαν τον κοντό
και το παιδί μου χάνω

πέντε κορμιά ξαπλώθηκαν
άψυχα στο χώμα
ποιού λάθη πληρώθηκαν
δεν βρήκανε ακόμα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-11-2004